فصل انتخابات، فصل طنزهای انتخاباتی هم هست. طنز نویسان و کاریکاتوریست ها دست به قلم می شوند تا نامزدهای انتخاباتی را بنوازند تا شاید وعده هایشان یادشان نرود و بعد نشستن بر کرسی ریاست و وکالت باز هم به فکر مردم و قول های انتخاباتی خود بیفتند
مشاور نامزدهای انتخابات
سوال: با عرض سلام خدمت مشاور محترم، نامزدی هستم با وجنات و نسبتا محبوب و مردمی. متاسفانه در روز ثبت نام در عکس و فیلم ها بد افتادم. شما چه راهکاری توصیه میکنید؟
پاسخ: سلام. اصلا نگران نباشید، اینها مصائب شیرین دوران نامزدی هستند! اصولا تصویر برداری از مراسمات دیگر از مد افتاده و جای خودش را به فرمالیته داده است؛ من به شما آتلیه «خوشگل پسند» را پیشنهاد میکنم، با امکان اجاره هر جایی که فکرش را بکنید. حتی ساختمان وزارت کشور. تضمینی و دارای تجربه.
سوال: مشاور محترم، بنده یک خانه دو هزار متری و شصت و یک آپارتمان در تهران و حقوق سی میلیون تومانی دارم، حال آیا بنده شرایط نامزد ساده زیست را دارم؟
جواب: از آنجا که این اموال را حتما، یقینا، بلاشک و لاجرم به ارث برده اید، مشکلی نیست. تنها مانع موجود، حقوق شماست که می توانید در این مورد خاص از تکنیک «خود نخبه پنداری» استفاده کنید؛ به عنوان مثال بگویید حق شما بیش از اینهاست و همین الان در خارج از کشور حاضرند بیش از اینها به من حقوق بدهند، اما امان از عشق به خدمت آن هم در وطن.
سوال: چگونه طوری با یک رپر صحبت کنیم که بفهمیم او دارد چه می گوید؟
پاسخ:قبل از هر چیز، ملاقات با این قشر محترم را از برنامه انتخاباتی خود خارج کنید چون هیچ کدام از تجربیات قبلی موفق نبوده اند. پیشنهاد میشود برای شادسازی ستاد خود، از یک خواننده از نوع «گل می روید به باغ» یا «وطنم ای امید پا برجا» استفاده کنید.
سوال:جناب مشاور یک عرض کوچیکی داشتم، مجری_سلبریتی_بازیگر ی هستم بسیار پر کار و غوغابین. امسال غوغای چه کسی رو بنگرم؟
جواب:با توجه به تعدد نامزدها و احتمال بروز حرکات رونالدینیویی، توصیه می شود فعلا غوغای کسی را ننگرید و کماکان مشغول هواشناسی باشید.
ایها الناس! انتخابات است
ایها الناس! انتخابات است
انتخابات هم مکافات است!
چونکه بسیار دردسر دارد
عینهو دیوها سه سر دارد
مردمان اهل دوغ و کباب
اهل کارهای خوب و صواب
که اگر بنده روی کار آیم
چه پیاده، چه با قطار آیم،
می نویسم برایتان نامه
می خرم صبح ها برایتان، خامه!
می نویسم که آن و یا این، هست!
می نویسم که نفت و بنزین، هست!
می شوم، چون برادر، برای شما
می روم پشت میز، جای شما!
عینهو رستم زال، عینهو یک یل
می کنم مشکلاتتان را حل
دوستان پس مرا انتخاب بکنید
می توانید روی من حساب بکنید!
دوستان بنده یک قمی هستم
بنده واقعا مردمی هستم!
دوستان بنده اهل شیرازم
اهل فاش کردن رازم!
دوستان بنده آمدم از رشت
از پس کوه و دره و از دشت!
دوستان بنده اهل کاشانم
واقعا پرم! دکترم! جانم!
دوستان بنده اهل تبریزم
روز و شب رو به روی یک میزم!
دوستان پس مرا انتخاب بکنید
می توانید روی من حساب بکنید!
کاندیدای مجلس
گر به مجلس راه یابد پای من
هر چه ویرانی است عمران می کنم
می روم هر شب به میدان های شهر
هر چه ساعت بود میزان می کنم
مشکلات شهرتان را رتق و فتق
پشت میز و پشت فرمان می کنم
کوچه های تنگ را هر شب فراخ
هر چه بن بست است دالان می کنم
چاله های شهر را چاه عمیق
هر چه دالان را خیابان می کنم
مردها را اهل تجدید فراش
لطف ها در حق نسوان می کنم
تا کش آید پوز اعضای اوپک
نفت را فالفور ارزان می کنم
مرده ها را می کنم ساماندهی
شهرتان را باغ رضوان می کنم
شاعران شهر را در خانه ام
هفته ای یک بار مهمان می کنم
کارگردان های با احساس را
می برم مهمان مامان می کنم
تا که پر رونق شود گردشگری
اصفهان را ارمنستان می کنم
شهردار از شهرضا می آورم
الغرض این می کنم آن می کنم
می شوم هر شب سوار بلدوزر
هر چه ناصافی است ویران می کنم
شهر تا راحت شود از چشم هیز
دیدنی ها را فراوان می کنم
می نویسم طنز بر دیوار و در
شهرتان را من نمکدان می کنم
تا که کار خلق فورا حل شود
کارمندان را دو چندان می کنم
هی تراکم می فروشم را به را
یاری انبوه سازان می کنم
شهرداری را همه رایانه ای
کارها را سهل و آسان می کنم
گر رقیبانم به من فرصت دهند
چاره کمبود سیمان می کنم
می کنم هی کارهای خوب خوب
دشمنانم را پشیمان می کنم
هفته ای یک شب کلیسا می روم
ارمنی ها را مسلمان می کنم
می فروشم کل اسراییل را
پول آن را خرج لبنان می کنم
یک سخنرانی به نفع مسلمین
در بلندی های جولان می کنم
مثل اقشار ضعیف اجتماع
نوش جان سویای سبحان می کنم
هم صدایی هم دلی هم زیستی
با سرای سالمندان می کنم …
باباجون خسته شدم… قافیه ها ته کشید… به من رای بدین دیگه…
دم همتون گرم…!
سروده: سعید بیابانکی
«مشورت کن که مشورت خوب است
لیک با آن‌که نیست، نادانا
فکر کن، انتخاب سنگین است
نکند دوش توست لرزانا
انتخابات، راه توفیق است
حامی آن خدای رحمانا
هر که در انتخاب، ناآگاه
میشود در مسیر، قربانا
عصرِ حساس انتخابات است
که رسیده به ما، ز دورانا
قدر آن دان، که قدر می دانی
تو در این راه زنده‌ای، جانا
انتخابات شده
از بهر همه بیوه زنان شوی شویم
از بهر مجرّدان دوسه زن بدهیم
آن درصدِ کارمند را صد در صد
اسفند نه، بلکه ماه بهمن بدهیم
تامین اضافه کاریش را بکنیم
اندر سبدش هزار روغن بدهبم
بر خانه نیمه سازِ عباسقلی
هم آجر وسنگ و چوب و آهن بدهیم
هم مرغ و کباب و جوجه، بر جای الاغ
بر رستم سهراب و تهمتن بدهیم
هر چیز که در توانمان هست امروز
بر پیرو جوانِ خلق، کلّا بدهیم
بایست که هر چه خواست این خلق ا…
در قالب وام و قرض، حتما بدهیم
مهدی تو ببین که انتخابات شده
بر خشتکِ بازَت، نخ و سوزن بدهیم
اگر به من رأی دهی!!!
گر که شوم انتخاب، فیل هوا می کنم
بهرِ همه مردمان، برج بنا می کنم
می شکنم شاخِ غول، مُفت، نه با زورِ پول
از اوتاوا، تا سئول، بنده شنا می کنم
می پزم آشِ انار، چاشنی آن خاویار
صحبتِ دوغ و خیار، در همه جا می کنم
تا ببرد بر تو رشک، ریزد از این رشک، اشک
پیش رقیبِ تو، کشک، تویِ غذا می کنم
چون دو هزارو سه شد، لیف کم از کیسه شد
وضع رقیبان «سه» شد، بنده صفا می کنم!
نامِ مرا، ای عزیز! گر بنویسی تمیز
من به جهان، از پریز، برق عطا می کنم
می دهمت یک رطب، تا که بکوبی به لب
بعد تو را روز و شب، بنده دعا می کنم
ای که تو مردِ رهی، رای به من گر دهی
قدَّ تو سروِ سهی، چهره، سها می کنم
ای گل من، ای صدوق! می دهمت من حقوق
بعد کمی حقَّ بوق بر تو ادا می کنم
می کشم هر کوچه، گاز، می شود ارزان، پیاز
می زنم آهنگ جاز، شور و نوا می کنم
باز کنم بختِ تو، تازه کنم رختِ تو
نرم کنم سختِ تو، بین که چه ها می کنم
گر بدهی رای را دینِ تو گردد ادا
جیبِ تو را این هوا «!» پُر ز قاقا می کنم
«آرش» اگر این میان خواست گشاید دهان
بر دهنش بی گمان، مشت رها می کنم
