سال 91 بدون شک بدترین سال و تلخ ترین سال بسکتبال طی یک دهه اخیر بوده است . سالی که تمام امیدهای بزرگ بسکتبال به ناامیدی تبدیل شد . سالی که بزرگترین ، مقتدرترین ، با امکانات ترین ، پر ستاره ترین و کاملترین تیم تاریخ بسکتبال ایران باید با قهرمانی در آسیا به المپیک راه می یافت و برای اولین بار در المپیک هم شگفتی آفرین و تاریخ ساز می شد . سالی که همه انتظارها از بسکتبال بالا بود اما نه غیر منطقی .
با این اوصاف از آنجا که در همیشه برروی یک پاشنه نمی چرخد و پیش بینی ها ، همیشه بر مبنای قراین درست از کار در نمی آید علی رغم 
شروع بسیار طوفانی و خوب تیم ملی بسکتبال در مسابقات آسیا به یکباره یک شکست غیر منتظره همه رشته ها را پنبه کرد و نه تنها ایران به المپیک راه نیافت بلکه قدرت تازه پا گرفته آسیا رو به زوال گذاشت حتی به جمع چهار تیم برتر آسیا هم راه نیافت تا این ناکامی بزرگ باعث باز شدن بسیاری از زخمهای کهنه و انتقادات ریز و درشت شود . شکستی که اگر چه بیشتر به یک اتفاق شبیه بود اما در ادامه و پس از بررسیهای موشکافانه مشخص گردید که چندان هم اتفاق نبوده و عواملی وجود داشته که چنانچه مورد توجه قرار می گرفته پیشگیری از این اتفاق تلخ امکان داشته است مواردی از قبیل کنترل ستاره های بزرگ که همگی خود را برتر می دانستند و برای اولین بار کنار یکدیگر قرار می گرفتند و این تیم را آنچنان بزرگ کرده بودند که کمتر کسی فکر می کرد حتی اگر اختلافاتی بین بازیکنان هم باشد این تیم نتواند به قهرمانی برسد و البته این اختلافات و عدم مدیریت آن باعث شد تا سرمربی تیم ملی هم نتواند وظایف خود را آنگونه که می خواهد انجام دهد و به این ترتیب چون این تیم جمع و جور نشد در مسابقه ای مشکل که به خوبی از سوی حریف ایران که طی سالها به گربه سیاه ایران تبدیل شده بود برنامه ریزی شده بود به بن بست خورده و شکستی رقم خورد که جبران آن ناممکن بود که پس از این ناکامی فدراسیون بسکتبال در این مسابقات از سرمربی خود حمایت کرد اما مدتی پس از آنکه این سرمربی از تیم ملی جدا شد اعلام شد تقصیرها به گردن « ماتیچ » بوده و او عامل اصلی باخت و ناکامی ها معرفی شد .
اما هرچه که بود این ناکامی تلخ رقم خورد و بر سر بسکتبال سایه افکند . سایه ای سنگین که در سال 91 هم احساس شد و فراموش نشد که البته فراموش شدنش هم کار آسانی نبود اما بهر حال بسکتبال باید با این ناکامی کنار می آمد . به امید آنکه از تجربه ها استفاده شود و با اتخاذ تدابیری از سهل انگاری ها هم پیشگیری شود .
