روزنوشته‌های کلانتر پفک (۹)

اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها

یاسمن رضاییان:

پفک هم نوع دوست

«دیگر باید کم کم خودت را برای برگشتن به روال عادی زندگی آماده کنی.» امروز داشتم این ها را به کپک، همان گربه تنبل محل می گفتم. اما چه فایده، این بشر حال نداشت بلند شود برود یک بشقاب تیغ ماهی یا پوست مرغ برای من بیاورد که انرژی بگیرم اینقدر برایش حرف زدم، آن وقت من توقع دارم آقا کم کم آماده شود که از شنبه به روال عادی زندگی برگردد و به کارهای روزانه اش برسد. (هرچند او همیشه در تعطیلات به سر می برد! نه که قبلش کم استراحت می کرد، این تعطیلات را هم هی زیر سایه سطل آشغال خوابید و خوابید و حالا دیگر نمی تواند از جایش تکان بخورد.) بروم یک مشورت با منزل (منظورم خانومم است) بکنم ببینم نظر ایشان چیست و آیا می توانند راهی پیش پای من بگذارند که این کپک را از این فلاکت نجات بدهم یا نه. چه کار کنم دیگر، نوع دوست هستم و نمی توانم ببینم یک گربه، انگل جامعه بشود.
نتیجه می گیریم: کلانتر پفک غمخوار همه هست و دنبال کمک به هم نوعانش هست. پیشنهاد می شود مثل کلانتر پفک حواستان به اطرافیانتان باشد. از امشب هم زود بخوابید که عادت کنید به روال عادی زندگی تان برگردید

• روزنوشته‌های کلانتر پفک (8)