عشق بی اندازه به معلم؛ خوب یا بد؟

‫3,344 نظر ارسال شده در “عشق بی اندازه به معلم؛ خوب یا بد؟”

1. 

   مجنون :

   سلام
   من الان پشت کنکورم سال یازدهم نمیدونم چی شد که فهمیدم به یکی از معلم هامون وابسته شدم خیلیییی زیاد حتی بیشتر از دوستای صمیمی خودم دوسش داشتم من سال دوازدهمم اینقدر به ایشون فکر میکردم که اصلا تمرکز درس خوندن نداشتم حتی بهترین دوستامو از دست دادم چون بهشون توجه نمیکردم الانم که پشت کنکورم هنوزم به فکرشم اما اون بعد مدرسه مثل یه تفاله منو رها کرد و جوری سرد جوابمو داد که بارها شکستم اگه معلم هستید و این متن رو میخونید توروخدا با دانش آموزی که بهتون علاقه داره خوب باشین یه ذره بخدا اینا گناهی ندارن کمکشون کنید وابستگی رو کمتر کنن من ففط هر هفته یا دو هفته یه بار به معلمم پیام میدادم تا چند وقت پیش ولی ایشون اصلا جوری جواب منو دادن که فهمیدم میگه برو دیگه😔خیلی وقته اینجوریه ولی من همش بعد یه مدت پا میزارم رو غرورم میرم حالشو میپرسم فقط هم پیامک میزنم که مزاحمش نشم ای کاش یکم فقط یکم بهم کمک میکرد تا وابستگی که بهش دارم رو کم کنم الان سه ساله زندگیم تباه شده بخدا حال خوشی ندارم یه روز از زندگیم لذت نبردم چون نمیتونم لطفا اگه دانش آموزی دارید که وابسته هست بهتون توجه کنید بهش یکم تاحالش بهتر بشه
   ماا که روزی ۱۰۰۰ مرتبه از این درد میمیریم فرض کنید منی که زرگ کلاسمون بودم کنکور که هیچ قبول نشدم معدلم از ۱۹/۷۵ به ۱۳ افت کرد این انصافه؟! اینجور رفتار کردن 😔😔😔
   اگه کسی راهی بلده بگه بخدا دیگه توان ندارم

   ۱۴۰۱-۰۴-۰۵ at ۹:۰۹ ق٫ظ

   پاسخ
2. 

   بهاره :

   سلام خانوم دکتر…خسته نباشین روزتون بخیر..
   من برای بار چندم هستش که پیام میذارم..چند ساله زندگی من شده خوندن داستان های این سایت…مشکل الان من خیلیی حاد هستش خواهش میکنم بهم کمک کنید..
   داستان عشق من نسبت به معلم زبانم خیلی مفصل و عجیب غریب هستش..کاملا تعریف میکنم براتون…
   الان ۲۰ سالمه و پشت کنکور تجربی.سال هشتم یه حس دوس داشتن عجیبی نسبت به معلم زبانم پیدا کردم.. طوری که واقعا از ته دلم دوسشون داشتم میرفتم پیششون ایشون هم هر چقدر از خوبی هاشون بگم کمه بینهایت مهربون هستن..من میرفتم دنبالشون کتاب و دفترهاشون رو تا دم دفتر می‌بردم..به هر بهانه ای میرفتم پیششون..گذشت سال نهم خیلییی زیاد شدید تر شد..تا جایی که وقتی مدرسه نبودن من افسرده میشدم..اینو هم بگم من درسم خیلی خوب بود با معدل ۲۰ قبول شدم..خیلی وابسته ی ایشون شدم..یه روزی گفتن شاید سال بعد مرخصی بگیرم نیام من دیوانه شدم زنجیر پاره کردم..انقدر اصرار کردم رفتم و اومدم تا شماره شون رو گرفتم..مشکل یکی دوتا نبود که..یه دانش آموز دیگه ای داشتن که روانی تر از من بود تا مرز خود زنی میرفت و قرص و …
   من گوشی نداشتم به جز یکی دو بار احوالپرسی ساده هیچ ارتباطی باهاشون نداشتم اما خیلییی زیاد خیال بافی کردم رویاهایی که ساختم من با معلمم…به همین منوال گذشت من که نهم رو تموم کردم..از کنترل خارج شدم راهی روانشناس و روانپزشک شدم..اما بی فایده…تمایل پیدا کردم به کارهایی که اون دختره برای معلمم می‌کرد.. من به خاطر مادرم هم که شده خودمو یه کم آروم کردم.اما چه آروم کردنی طوفانی بود در دلم که حد نداشت…گذشت تا همین دی ماه که پیام دادم…اینبار واقعی احساسهامو گفتم اون دختره هم رفته بود..اجازه دادن رفتم پیششون..من ظاهرم کاملا آرومه اما درونم آشوب بود…تو اون دیدار گفتم میرم بعد کنکور بیام اما نتونستم همه چیز از کنترلم خارج شد هر روز چندین بار پیام میدم بهشون..کارم کشیده به قرص خوردن و تیغ و…
   همش بی تاب و بیقرار..
   درسم خیلیی عقب افتاده.. وضع روحی خوبی ندارم..معلمم رو خسته کردم..خودشون میگن دق ام دادی تو این مدت ارتباطت..
   خانواده ی من از هیچ کدوم از اینا خبر ندارن..
   خواهش میکنم کمکم کنید

   ۱۴۰۱-۰۲-۲۸ at ۳:۳۷ ب٫ظ

   پاسخ
   • 

     جمال رادفر (دبیر هیئت تحریریه سایت ) :

     پاسخ خانم دکتر سلیقه دار : دوست خوبم
     خواهش می کنم چند لحظه نوشته خودت را طوری بخوان که انگار خودت ننوشتی و ناما فرد دیگری را می خواتس، در این صورت چه پاسخی می دهی؟
     مطمئنم که میگویی راه نجات دست خودت است، از هیچکس دیگری کمک نگیر.
     اگر مطالب و داستان های این سایت را خوانده باشی به راحتی متوجه می شوی که صبوری امروز تو پاداش خوب ادامه ارتباط با معلما در آینده را به همراه دارد.
     متوجه می شوی که اصرار کردن های تو فقط دل آشوبه معلما را زیاد می کند و او را برای ترک این رابطه مصمم می کند.
     متوجه می شوی که قرار نیست دارو به تو داده شود تا خودت و احساس های رها شده ات را کنترل کند، این خودت هستی که مسوول امروز و فردای این رابطه هستی.
     متوجه می شوی که دیگر باید به خودت بیایی، دوازده ساله نیستی که بگوییم اول نوج آنی تو است و شاید خام و بی تجربه هستی. الان دیگر فقط و فقط خودت باید به خودت و این رابطه کمک کنی.

     ۱۴۰۱-۰۳-۲۶ at ۱۱:۲۹ ق٫ظ

     پاسخ
3. 

   پروانه :

   سلام، خیلی اتفاقی دوباره بعد از چندین سال اومدم تو این سایت، یه موقعی هرروزم اینجا میگذشت، از اونموقع ها تقریبا ۸ سال میگذره. شاید افرادی که پیام های خیلی قبلو خونده باشن پیام های منم دیده باشن اما دوست دارم یبار دیگه بگم شاید کمی بچه هایی رو که منم یه روزی جاشون بودم آروم کنه، من سال ۹۳ یعنی ۸ سال پیش یه دختربچه ۱۴ ساله کلاس هشتمی بودم، بچه ای که تو اوج سن بلوغشه و از لحاظ روحی خیلی حساسه و احساساتی رو تجربه میکنه که شاید فقط مختص همون چندساله و دیگه هیچ وقت تو زندگی تجربه نمیشه. من به شدت شیفته ی یکی از معلمام بودم، الان که پیام های بچه هارو میخوندم خیلی یاد اون دوران خودم افتادم، اینکه به بهونه های الکی بری پیشش که فقط ببینیش، اینکه به بقیه بچه هایی که باهاش رابطه نزدیکی دارن حسودی کنی، اینکه وقتی اسمتو با صدای اون میشنوی بری تو اسمونا از خوشحالی و اینکه حتی یه عزیزم گفتنش هم که ممکنه به همه شاگرداش بگه یه جور دیگه تعبیز کنی. همه ی اینا حسای مشترکیه که بچه هایی که به معلماشون وابسته عاطفی میشن تجربه میکنن، برای بعضی ها این تجربه شیرینه و برای بعضی ها عین زهر تلخه. من هر جفتشو تجربه کردم. سال هشتم تا دهم که من به قول خودم عاشق معلم راهنماییم شده بودم بدترین دوره زندگیمه. خیلی سختی کشیدم، خیلی عذاب کشیدم و الان که فکر میکنم همش بخاطر رفتار نادرست و غیرحرفه ای اون معلم با من بود، پس اگر معلم هستید و شاگردی دارید که بهتون ابراز علاقه میکنه پیام منو با دقت بخونید، چرا که شما در جایگاه معلم اولین وظیفتون اینه که مواظب روح و روان شاگرداتون باشید.
   بچه های عزیز اول از هرچیز میخوام بهتون بگم که هیییچ وقت تحت هیچ شرایطی و در مقابل هیچ احدی، غرورتونو زیرپا نذارید، خودتونو به هر قیمتی کوچیک نکنید، این خود شمایید که با رفتارتون تعیین میکنید دیگران چقدر بهتون بها بدن،ارزشتونو خودتون مشخص میکنید پس همیشه با وقار و با غرور باشید.
   مورد بعدی اینکه یادتون باشه معلم شما بجز شما هزارتا شاگرد دیگه داشته،داره و خواهد داشت، من خودم تجربه تدریس داشتم پس از زبون یه معلم بهتون میگم که برای معلما ادب شاگردشون خیلی مهمه، معلم دوست داره با شاگردش همیشه یه حریمی داشته باشه،حریمتونو حفط کنید و هرگز پاتونو یک قدم هم از حریم بینتون اونور تر نزنید، مواظب تک تک کلماتی که بکار میبرید باشید، برای مثال میگم یه معلم هیچ وقت دوست نداره از زبون شاگردش بشنوه که من عاشق شمام هرشب به شما فک میکنم همه زندگیم شمایید. همینکه بگید من خیلی دوستتون دارم و برام با احترام و با ارزشید قشنگتر و محترمانه تره.
   یه مورد دیگه ای که میخوام بگم اینه که قبل از اینکه خودتونو لو بدید با چشم باز ببینید که طرفتون چه جور آدمیه، ابراز علاقه عین قماره، یا طرفو کامل بدست میاری یا کامل از دستش میدی پس ببین اول جنبشو داره یا نه.
   معلم راهنمایی من بعد اینکه حس منو به خودش فهمید یه ادم دیگه شد و همه ی تلاششو کرد که منو از خودش متنفر کنه و اون حجم از بی تفاوتی و بی محلی رو یه بچه ۱۳ ساله نمیتونه درک کنه و از درون میشکنه، مخصوصا در رابطه با معلمی که با همه میگه و میخنده ولی به تو که میرسه انگار دشمنشو میبینه.
   من وقتی به دبیرستان رفتم با روحیه داغون و حال خراب وارد شدم چون رفتارای معلم راهنماییم این فکر و تو من ایجاد کرد که من مشکل دارم، شاید زشتم شاید به دل نمیشینم پس همه از من بدشون میاد‌‌. وارد دبیرستان که شدم با یه معلم دیگه روبرو شدم خیلیی احتیاط کردم که دوباره عین قبل نشه و ضربه نخورم اما این آدم کلا با قبلی فرق داشت و اینقدر قشنگ و فهمیده با احساسات من برخورد کرد که من بهترین دوران زندگیم رو تجربه کردم. معلمای عزیز اگه شاگردی بهتون ابراز علاقه میکنه نترسید، اون شمارو عین یه جنس مخالف نمیبینه، اون شمارو عین خواهر،مادر یا دوستش میبینه، ازتون آرامش میگیره و همینکه باهاش خوب رفتار کنید و نشون بدید که درکش میکنید و احساسشو میبینید براش کافیه. معلم من همین کارو کرد. من الان ۲۲ سالمه و هنوزم باهاش در ارتباطم، هز از گاهی من پیام میدم یا اون پیام میده و حال همو میپرسیم ولی من دیگه با دیدنش دست و پامو گم نمیکنم، با دیدن اسمش رو گوشیم هول نمیشم ،فقط بعنوان یه دوست و معلم دوسش دارم و برام با ارزشه و با احترامه. احساساتی که الان دارید میگذره و تموم میشه پس نگران نباشید که تهش چی میشه. از روزای نوجوونیتون لذت ببرید و خیالتون راحت باشه که یه روز قلب خودتون به این حس پایان میده.
   البته پررو بازیم درنیارید هی پیام بدید و اعصاب اون بنده خدارم خورد کنید، اونا خودشون زندگی شخصیشونو دارن و شماهم همسن و سال اونا نیستید که از صحبت ۲۴ ساعته باهاتون خسته نشن. هرچیزی رو به حدش نگه دارید و شورشو در نیارید.
   این بود تجربه های من، امیدوارم به دردتون بخوره

   ۱۴۰۱-۰۲-۲۴ at ۶:۵۷ ب٫ظ

   پاسخ
4. 

   بهار :

   خانم دکتر اینکه صحبت کردن با معلمم در خیالم قبول دارم طبیعی نیس..دلم خیلیییی تنگ میشه براشون وقتی صحبت میکنم آروم تر میشم اما علاقه ام به معلمم واقعا ربطی به استرس کنکور ندارد..به آرامش مطلق میرسم وقتی باهاشون صحبت میکنم و همه چی خوب هستش حالشون خوبه ناراحتی ندارن..منم خوب میشم..حس میکنم با ایشون راحت تر از قبل درس میخونم..برای من عشق به تمام معنا هستن..این حس و حال چندین ساله با منه..اگر فقط امسال بود شاید از استرس کنکور بود..اما اینطوری نیس..

   ۱۴۰۰-۱۲-۲۴ at ۲:۴۹ ب٫ظ

   پاسخ
5. 

   بهار :

   سلام خسته نباشید..من دختری ۲۰ ساله هستم.امسال کنکور تجربی می دهم..سال هشتم به شدت وابسته ی معلم زبانم شدم..خیلی شدید دوسشون داشتم..الان علاقه ام به جایی رسیده که هر روز باید از حالشون خبر داشته باشم..وقتی بی حال هستن شدیدا بهم میریزم..بعضی وقتا ساعتها باهاشون در خیالم صحبت میکنم ..میخندم گریه میکنم..حتی در جمع خانواده ام حواسم پیش معلمم هستش..ایشون خیلییی مهربون هستن..همیشه با مهربانی بهم جواب میدن میگن باید در هر شرایط خودمو کنترل کنم تا این رابطه ادامه پیدا کنه…
   میشه کمکم کنید من خیلی میترسم..وابستگی ام بیشتره میشه هر روز..طبیعی هستش ت این سن این علاقه؟!!

   ۱۴۰۰-۱۲-۰۴ at ۱:۵۴ ق٫ظ

   پاسخ
6. 

   بهار :

   سلام خسته نباشید..من دختری ۲۰ ساله هستم..امسال کنکور تجربی میدم..سال هشتم به شدت وابسته ی معلم زبانم شدم..طوریکه الان هم باهاشون صحبت میکنم علاقه ام به ایشون به جایی رسیده هر روز باید از حالشون خبر داشته باشم..روزی نمیشه که پیام ندم.همش با فکرو خاطره ی ایشون زندگی میکنم..بعضی وقتا میشه ساعتها با خودم در خیالم باهاشون صحبت میکنم..میخندم..گریه میکنم..وقتی حال شون خوب نیس منم کلا بهم میریزم..خلاصه تمام زندگیم شده استرس کنکور و معلمم..فکر اینکه اگه یع روزی نباشن نتونن جواب بدنن..واقعا دیوانه ام میکنه🥺
   میخواستم کمکم کنید..من چیکار کنم..عادی هستش در این سن این علاقه..خیلی میترسم..

   ۱۴۰۰-۱۲-۰۴ at ۰:۵۵ ق٫ظ

   پاسخ
   • 

     جمال رادفر (دبیر هیئت تحریریه سایت ) :

     پاسخ خانم دکتر سلیقه دار : دوست خوبم
     این شدت از علاقه که از چند سال پیش برایت مانده چندان عادی نیست اما خیلی احتمال دارد که به فشار ناشی از کنکور مربوط باشد. چون در چنین فشاری، روان تو تمایل پیدا می کند هم چنان خطی از حس حالب دوست داشتن را نگه دارد یا پر رنگ‌کند .
     اما بدیهی است که برخی خیالات مربوط به ایشان شرایط مطالعه و آماده سازی کنکور را برایت برهم می زند و خیلی هم خوب نیست.
     بدیهی است در حال حاضر متوجه باشی که هر چند علاقه و دوست داشتن تو واقعی است اما این حجم از هیجان و ساعت ها صحبت کردن در خیال و … غیر طبیعی و نادرست هستند و تنها روان تو برای فرار از فشار کنکور این کار را با تو می کند که بیشتر سراغ این موضوع بروی.
     حالا که می دانی سعی کن به ارتباط با معلمت گفتگوی ذهنی با او و … نظم و زمان بدهی طوری که همیشه اولویت اول تو و برنامه هایت همان کنکور باقی بماند.

     ۱۴۰۰-۱۲-۲۳ at ۱۱:۱۲ ب٫ظ

     پاسخ