معلم، تو بهار زمستان جهل منی…سر سبزی ات مبارک

ای زیبا ترین نام

ای والاترین کلام

ای با شکوه ترین قامت

و ای نورانی ترین چراغ

کاش در لحظه های زندگی ام

از تو بیشتر می آموختم

و نام و کلامم را به تو نزدیک تر می کردم

و در کنار قا متت قد می کشیدم

 و از نورت زندگی ام را روشن می ساختم

شرمنده نگاه توام

اگر شاگردی ات نکردم

پذیرای این کمترین باش

روزت مبارک