اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
چقدر از اینترنت در روز استفاده می کنید ؟ سرعتی که از آن استفاده می کنید چگونه است ؟ آیا از آن راضی هستید؟ اگر نه ، دوست دارید چگونه اینترنتی داشته باشید . در این مطلب شما را با تکنولوژی جدید در اینترنت آشنا می کنیم .
وایمکس (WIMAX) پدیدهای نوین در دنیای ارتباطات، شبکه و اینترنت است که اخیرا در ایران نیز رواج یافته است. به طور کلی ارتباط با شبکه اینترنت در ایران از یکی از این روشها امکانپذیر است: ارتباط از طریق شمارهگیری با خط تلفن و ارتباط از طریق خط اشتراک دیجیتال (ADSL) که یک سرویس پرسرعت محسوب میشود، ارتباط بیسیم و ارتباط «وایمکس». در سرویس ADSL خط تلفن کاربر از طریق مخابرات به مرکز ارائه دهنده سرویس اینترنت متصل میشود و این ارتباط مادامی که قراردادی بین این دو جاری است، ادامه می یابد. در این نوع ارتباط، خط تلفن در هنگام استفاده از اینترنت مشغول نیست و ارتباط به صورت شبانهروزی برقرار است و در هر بار استفاده از اینترنت نیازی به اتصال دوباره به مرکز نیست.ارتباط بیسیم که تنها در چند شهر بزرگ ایران رایج است و کاربران بسیار کمی دارد. این نوع سرویس نباید با ارتباطات WIFI (شبکه بیسیم رایج در شرکتها و خانهها) اشتباه گرفته شود. سرویس اینترنت بیسیم مودمها و فرستندههای خاص خود را دارد.
شیوه ارتباطی دیگر، وایمکس است که پدیدهای جدید در دنیای تکنولوژی و همچنین در ایران به شمار میرود. وایمکس نیز به صورت بدون سیم کار میکند، اما تکنولوژی آن با اینترنت بیسیم متفاوت است. وایمکس چیست؟ وایمکس یک سیستم ارتباطی و دیجیتالی بیسیم است که به عنوان پروتکل 802.16 توسط IEEE شناخته میشود و به عنوان جایگزینی برای شبکههای بیسیم نواحی شهری تعیین شده است. وایمکس میتواند دستیابی بیسیم پهن باند را فراهم کند که شعاع حدود 50 کیلومتر پیرامون ایستگاههای ثابت و حدود 5 تا 15 کیلومتر پیرامون ایستگاههای سیار را پوشش میدهد. برعکس سرویس وایمکس، استانداردهای شبکههای بی سیم محلی برای سیستم وایفای در پروتکل 802.11 در اکثر حالتها به شعاع پوشش حدود 30 تا 100 متر محدود شده است.
شاید شما هم در سطح شهرها یا پشتبام سرویس دهندههای اینترنت، دکلهای بلندی شبیه دکلهای مخابراتی دیده باشید. فرستندههای وایمکس باید با ارتفاع مناسبی از سطح زمین قرار بگیرند تا ساختمانها و دیگر موانع سبب کاهش قدرت امواج در محل گیرنده نشود. روش کار وایمکس را به صورت ساده میتوان اینگونه توضیح داد که ارائه دهنده سرویس اینترنت یک دکل فرستنده در محل مناسبی نصب میکند که میتواند امواج خود را در دایرهای با شعاع چند کیلومتر ارسال کند. در سوی دیگر، گیرنده یا کاربر نیز آنتن گیرندهای را به همراه یک مودم مخصوص در محلی که امواج به خوبی دریافت شوند، نصب میکند و تنظیمات لازم را انجام میدهد.
با نصب این فرستندهها و گیرندهها، ارتباط بین مرکز سرویس دهنده برقرار میشود. این ارتباط میتواند امکان اتصال دو نقطه با فاصله چند کیلومتر را فراهم کند و همچنین میتواند اینترنت را بین کاربران متصل به شبکه، به اشتراک بگذارد. ویژگی این نوع سرویس ارتباطی بدون سیم و قدرت فرستندههای وایمکس در ارسال چندین کیلومتری امواج قابلیت استفاده از آن را در هر منطقهای، بدون در نظر گرفتن امکانات مخابراتی آن منطقه ایجاد میکند.