وقتی اینشتین نوجوان بود

آلبرت انیشتین

نام من آلبرت اینشتین است. در 14 مارس 1879 در یکی از شهرهای کوچک از ناحیه ورتمبرگ آلمان به نام “اولم ” به دنیا آمدم. نام مادرم  “پاولینه کُخ” و پدرم “هرمان انیشتین ” است. پدرم مهندس و فروشنده بود و یک کارخانه کوچک تولید محصولات الکترو شیمیایی داشت . اوبا کمک عمویم مدیر فنی کارخانه از آن بهره برداری می کرد.

خیلی خوب یادم است که پدر و مادرم در کودکی همیشه نگران من بودند. چون دیرتر از بقیه بچه ها زبان به حرف زدن باز کردم. حتی تلفظ برخی کلمات برایم سخت بود . بنابراین دوست نداشتم در مورد هر چیزی حرف بزنم یا اظهار نظر کنم. شاید یکی از دلایلی که پدرم اعتقاد داشت من مانند خدمتگزاران، کند ذهن هستم ،همین بود. برخلاف هم سن و سالانم از داستان های تخیلی بیزار بودم. به اعتقاد من چیزی که هرگز اتفاق نمی افتد ارزش وقت تلف کردن را نداشت.  برعکس عاشق مطالب ریاضی و فیزیک بودم.

اینشتین و علاقه به دانش

به کمک مادرم به موسیقی علاقه مند شدم و نوازندگی ویولون را از سن 6 سالگی شروع کردم. مادرم از سن پنج سالگی مرا برای رفتن به مدرسه آموزش داد و از 7 سالگی برای ادامه تحصیلات ابتدایی به مدرسه ی کاتولیک در مونیخ رفتم. 6 ساله بودم که از دیدن حرکت عقربه های قطب نمای پدرم فهمیدم یک نیرویی در فضا باعث جذب همه چیز می شود. پدرم از شنیدن این موضوع بسیار خوشحال شد و همین مسئله باعث شد که از”عمو یاکوب “چندین کتاب جبر و هندسه هدیه بگیرم. عمو علم جبر را برایم مانند یک بازی توصیف می کرد که بعد ها باعث شد بتوانم به کمک همین علوم نظریاتی راجع به قطار، آسانسور و کشتی بدهم. در سن 10سالگی پیش از پایان تحصیلات ابتدایی به مونیخ رفتم و دوره متوسطه را در دبیرستان «لوئیت پول» گذراندم .

دانشگاه

 در 17 سالگی در آزمون ورودی دانشگاه فدرال “پلی تکنیک” سوئیس شرکت کردم. متاسفانه چون میلی برای پاسخ دادن به سوالات بخش هایی مثل تاریخ و جغرافی نداشتم مردود شدم  اما خوشبختانه در بخش های علوم و ریاضیات توانستم  بالاترین نمره را کسب کنم. به همین سبب اجازه ادامه تحصیل در این دانشگاه را به دست آوردم. من که رسما تابعیت کشورم را ترک کرده بودم پس از پایان تحصیلات در سن 23 سالگی به عنوان معلم در وینترتور و شاف هاوزن سوئیس مشغول به کار شدم.

سال های 1905 تا 1919 بهترین سال های عمرم بود.  در سن 26 سالگی مقالاتی از من چاپ شد که زندگیم را دگرگون کرد.  مقاله اول در مورد قانون ” فتو الکتریک ” بود که مطالعات گسترده در آن باعث توسعه حرکت و تصویر در تلویزیون شد.در مقاله دوم که بعدها  یکی از قوانین مهم و معروف دنیا شد به بررسی رابطه جرم و انرژی پرداختم که موجب رشد و توسعه انرژی اتمی شد.

و از همه مهم تر مقاله ” نسبیت خاص “. بهتراست بدانید “نسبیت” از ریشه “نسبی” گرفته شده است  یعنی هر کدام از واحدهای فیزیکی شناخته شده برای توصیف پدیده‌های طبیعی، نسبی هستند یا جرم، سرعت، شتاب و حتی زمان که برای ما تعریف می‌شوندمی توانند  نسبی باشند. شاید در مقاله سال ۱۹۰۵ برای اولین بار نظریه نسبیت خاص را با استفاده از معادلات ریاضی ساده کردم. در سال  ۱۹۱۹ بر خلاف مقاله قبلی با استفاده از فرمول های پیچیده ریاضی “نسبیت عام” را مطرح کردم و همین مسئله باعث کامل کردن نظریه نسبیت خاص شد.

افتخارات اینشتین

نام آلبرت اینشتین در طول تاریخ علمی مترادف با نابغه ریاضیات و فیزیک می باشد.  “نظریه نسبیت” او در سال 1921 موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیک  شد.او در طول زندگی خود  بیش از 3000 نسخه مقالات علمی و 150نسخه مقاله غیر علمی به چاپ رساند و توانست هزاران جوایز ارزنده و مدارج معتبر علمی را کسب کند.                                                        

آلبرت اینشتین یک یهودی بود. او درجنگ جهانی و کشتار دست جمعی  یهودیان توسط هیتلر مجبور به ترک وطن شد. به کشور آمریکا رفت و در آن جا علاوه بر تکمیل تحقیقات و ارائه نظریات گوناگون علمی رسما به عنوان استاد دانشگاه به کارخود ادامه داد.در آن جا ازدواج کرد و صاحب 2 پسر به نام های ادوارد و هانس آلبرت و یک دختر شد.سر انجام درآوریل  سال 1955 در سن 76 سالگی در اثر بیماری در بیمارستان پرینستون نیوجرسی آمریکا در گذشت.