در جنوب شرقی زیراب در شرق جاده سوادکوه به قائمشهر در منطقه های جنگلی و در کنار روستای لاجیم قرار دارد. این اثر معماری ارزشمند متعلق به قرن پنجم هجری است.
این برج که در روستای لاجیم منطقه سوادکوه واقع شده، سهواً به مقبره امامزاده عبدالله معروف است. ساختمان آن به شیوه مدور با گنبدی مخروطی شکل و در نهایت ظرافت و سادگی ساخته شده است. درقسمت فوقانی، دو کتیبه آجری به خط پهلوی ساسانی و کوفی نصب شده که برابر مفاد کتیبه کوفی (مورخ 413 هـ .ق) این بنا مدفن “کیا اسماعیل ابوالفوارس شهریار بن عباس” است. بنای مزبور در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آندره گدار باستانشناس فرانسوی که در سال 1933 میلادی به بازدید برج لاجیم آمده می نویسد: در داخل این حصار چند تل است که نشان میدهد این قلعه در واقع شهر مستحکمی است این محل که در قلب جنگل انبوه و دور هنگامه شهرها واقع شده است. مسلماً قرارگاه مهم یکی از سرکشان یا پناهگاه استوار یکی از پادشاهان مخلوع بوده است که به امید بازگشت وقت مساعد در آنجا بدور از آسیب خصم در امان میداشته است. شخصیت مدفون در برج (کیا ابوالخوارس شهریار) از خاندان باوندیان بوده که در فاصله سقوط سلسله باوندیان اول و به قدرت رسیدن مجدد خاندان آل باوند پس از اشغال ناحیه آمل به دست قابوس و شمگیر به منطقه کوهستانی لاجیم پناه برده است.
