اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان‌ها:
خداوند. خدا. الله. آفریننده ای که او را سپاس می گوییم زیرا که در اوج تاریکی او
تنها نوری است که عمق وجود انسان را به خود می کشد.
در انتهای تنهایی، تنها کسی است که می توانی به او اطمینان کنی و خوش حال می شوی که بعد از نمازت شنونده ای نکو برای درد و دل هایت باشد.
با تمام بدی هایت بدون هیچ شرطی تو را می پذیرد و در انتظار کارهای نکوی تو است تا جایی در بهشت زیبایش برای تو بنده کوچک جدا کند.
خداوند عزیزمان را دوست بداریم و هر کاری را با نام او آغاز کنیم چرا که کار خوبی نیست که با نام او آغاز شود و بی سرانجام باقی بماند.
یادداشت سردبیر: این متن زیبا را خانم ریحانه سپه وند ارسال کرده اند.
