نوید براتی، عکاس ایرانی ساکن نیویورک با استفاده از مواد غذایی موجود در آشپزخانه، تصاویر تحسین‌برانگیزی از اجسام فضایی ثبت کرده که مانند نمونه‌های مشاهده شده از یک تلسکوپ فضایی به نظر می‌رسند.
به گزارش نشریه اینترنتی نوجوان ها به نقل از ایسنا، فیزیکدانان نجومی کشفیات جالبی در زمینه مواد مختلف سازنده کهکشان انجام داده‌اند، اما هیچکدام از آنها مطمئنا شامل دارچین یا ترکیب نوشیدنی‌ها و شکر نبوده‌اند. این‌ها موادی هستند که «نوید براتی» برای ساخت سیارات، ستارگان و سحابی‌ها از آنها استفاده کرده است.
براتی یک مأموریت فضاپیمای خیالی موسوم به «Wander» (پرسه) را ابداع کرده که از صفحه خاص خود در شبکه‌های اجتماعی برخوردار است. این فضاپیمای خیالی در میان جهان‌های میان‌ستاره‌یی زنده‌ای که وی با استفاده از مواد موجود در آشپزخانه ساخته، پرواز می‌کند.
براتی در مورد آنچه الهام‌بخش وی برای ایجاد پروژه «پرسه» شده، می‌گوید: از زمان کودکی که در حیاط خانه با تلسکوپ کوچکم به ستارگان می‌نگریستم، رویای فضا را داشتم. من شیفته اسرار آسمان شب و همه ناشناخته‌های آن هستم که در انتظار کشف توسط تلسکوپ‌ها هستند. زمانی که به تصاویر کیهانی ثبت شده توسط تلسکوپ هابل و سایر تلسکوپ‌ها می‌پردازم، شگفت‌زده می‌شوم.
به گفته وی، این تصاویر با قرار دادن اجسام روی یک اسکنر تصویر و اسکن کردن آنها ایجاد شده‌اند. سیارات و قمرها توسط اسکن انتهای لیوان‌های حاوی مایعات به دست آمده‌اند. مایعات به طور طبیعی شکل و چرخش‌های مشاهده شده در تصویر را ارائه می‌دهند. ستارگان و سایر نقاط نورانی دیده شده در تصاویر نیز با پخش کردن ادویه‌ها و سایر مواد در اطراف شیشه اسکنر ایجاد می‌شوند.
براتی افزود: برای ایجاد پس زمینه سیاه فضای نیز در اسکنر باز گذاشته شده است.
وی در توضیح انتخاب یک مأموریت خیالی برای نمایش تصاویر گفت: فکر کردم می‌تواند تجربه جالب سرگرم‌کننده‌ای باشد که ایده سفری خیالی را با فضاپیما در اطراف جهان با ثبت تصاویر همراه کنم. من در ابتدا این داستان را ساخته بودم که فضاپیما واقعی بوده و من به دلیل مدرک مهندسی که دارم و فعالیت در زمینه عکاسی، به عنوان پردازشگر اصلی این مأموریت انتخاب شده‌ام؛ اما پس از آن واقعیت را اعلام کردم.
براتی مدرک مهندسی دارد، اما به دلیل علاقه به عکاسی، رشته دانشگاهی خود را رها کرده و در این زمینه فعالیتش را ادامه داده است. وی یک عکاس تجربی است که کارهایش در سطح بین‌المللی انتشار یافته است. آثار او دو بار در مجله نشنال جئوگرافیک و به تعداد زیاد در نمایشگاه‌ها و مجلات دیگر به چاپ رسیده است.
