اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
در درمان با ارتودنسی انواع مختلف وسیله، هم ثابت و هم متحرک، استفاده می شود تا به حرکت دندان ها کمک کند، عضلات را حفظ کند و بر رشد فک ها تاثیر بگذارد. این وسایل با فشار ملایم روی دندان ها و فک ها قرار می گیرند و عمل می کنند. شدت مشکل دندانی شما تعیین می کند که کدام روش ارتودنسی بیش ترین تاثیر را دارد.
وسایل ثابت شامل وسایل زیر است:
بست – معمول ترین وسیله ثابت، بست می باشد که از نوار، سیم و یا براکت تشکیل شده است. نوار دور یک یا چند دندان ثابت و به عنوان مهار و تکیه گاه برای وسیله استفاده می شود. در حالی که براکت بیش تر اوقات جلوی دندان چسبانده می شود. سیم قوس دار از براکت گذشته و به نوار وصل می شود. محکم کردن سیم قوس دار، دندان را تحت فشار قرار می دهد و به تدریج آن ها را به سمت موقعیت مناسب حرکت می دهد. بست هر ماه تنظیم می شود تا نتیجه دلخواه کسب شود که در مدت چند ماه تا چند سال به دست می آید. امروزه بست ها کوچک تر و سبک تر هستند و حالت فلزی کمتری نسبت به گذشته نشان می دهند.
وسیله ثابت خاص – برای مکیدن انگشت یا فشار زبان استفاده می شود. این وسیله با نوار به دندان وصل می شود. از آن جا که به هنگام غذا خوردن خیلی راحت نیست تنها به عنوان آخرین راه حل استفاده می شود.
نگهدارنده ثابت فضا – اگر کودک دندان خود را قبل از موعد از دست داد، نگهدارنده فضا برای باز نگه داشتن فضا استفاده می شود تا این که دندان دائمی در بیاید. نوار به دندان مجاور فضای خالی وصل می شود و سیم تا دندان در سمت دیگر فضا ادامه می یابد.
وسایل متحرک شامل وسایل زیر است:
تراز کننده – یک راهکار جایگزین برای بست های قدیمی برای بزرگسالان است، تراز کننده ترتیبی توسط تعداد زیادی از متخصصین ارتودنسی استفاده می شود تا دندان را به همان روش وسایل ثابت حرکت دهند با این تفاوت که سیم فلزی و برلکت استفاده نمی شود. تراز کننده نامرئی است و برای خوردن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برداشته می شود.
نگهدارنده فضای متحرک – این وسیله همان عملکرد نگهدارنده فضای ثابت را دارد. از آکلریلیک ساخته می شود که روی فک قرار می گیرد و رشته هایی سیمی و پلاستیکی بین دندان ها دارد تا فضای بین آن ها را باز نگه دارد.
وسیله تغییر موقعیت دهنده فک – نام دیگر این وسیله اسپلینت است. این وسیله برای فک بالا یا فک پایین استفاده می شود و کمک می کند فک به گونه ای پرورش یابد تا به موقعیت مورد دلخواه نزدیک شود.
ضربه گیر لب و گونه – این وسیله طوری طراحی شده است که لب ها و گونه ها را از دندان دور نگه دارد. عضله های لب و گونه به دندان فشار وارد می کند و این ضربه گیر کمک می کند فشار کمتر شود.
بسط دهنده کام دهان – این وسیله برای عریض تر کردن سقف دهان فک بالا استفاده می شود. یک صفحه پلاستیکی است که روی سقف دهان سوار می شود. فشار رو به خارج به کار برده شده به صفحه با استفاده از پیچ تعبیه شده در آن به مفاصل در استخوان های کام فشار می آورد تا طول فضا را باز کرده و فضای کام را پهن تر کند.
گیره متحرک – این وسیله در سقف دهان گذاشته می شود. این وسیله از تغییر مکان دندان به موقعیت قبلی جلوگیری می کند. همچنین اصلاح می شود و برای جلوگیری از مکیدن انگشت شست استفاده می گردد.
هد گیر – با این وسیله، یک تسمه دور پشت سر قرار می گیرد و به یک سیم فلزی در جلو وصل می شود. هد گیر رشد فک بالا را کم می کند و دندان عقب را در جایی که هست نگه می دارد در حالی که مانع دندان جلویی می شود.
خیلی جالب بود.
مطلب خوبی بود.