جهان هستی بی کران
دانشمنان فضایی برای طراحی و ساخت روبات های جدید و سایر سفینه های فضایی تندروتر و دورپیماتر ، با قابلیت های تهیه ی عکس ها و اطلاعات بیشتر از جهان ما و جهان هستی ، هرگز از تلاش و ارائه ی ایده های نوین دست برنمی دارند .
بدنه ی اصلی سفینه ی فضایی داون به بزرگی یک اتومبیل سواری و پهنای آنتن بشقابی آن نیز 5 / 1 متر است . طول این سفینه ی فضایی به انضمام صفحات خورشیدی آن حدود بیست متر است .
دیدار از سیارک ها
روبات فضایی داون با هدف دیدار از چندین سیارکی که برای نخستین بار انجام می گیرد راهی فضا شده است . این سفینه ی فضایی ابتدا از سیارک وستا و سیاره ی کوتوله ی سرس ( قبلا جزء سیارک ها به شمار می رفت ) واقع در کمربند سیارک ها که بین مدار مریخ و مشتری قرار دارند ، دیدن خواهد کرد . این سفر فضایی بسیار طولانی است . سفینه ی فضایی داون در سال 2007 میلادی به فضا پرتاب شد ، اما در سال 2012 میلادی به وستا و در سال 2015 میلادی به سرس خواهد رسید . موتورهای جدید پیشرفته ای به نام موتورهای یونی زنون ، نیروی پیشران داون را تامین می کنند . اغلب سفینه های فضایی روباتی که از دو مکان دیدن می کنند بدون آن که در مدار نخستین جرم آسمانی قرار گیرند از کنار آن عبور می کنند . اما سفینه ی فضایی داون به کمک موتورهای یونی قدرتمندش از مدار وستا خارج و به سوی سرس رهسپار خواهد شد .
روبات فضا نورد
اکثر روبات های فضایی هیچ شباهتی به انسان ندارند ، زیرا برای انجام کارهایی که خارج از توان انسان است ، طراحی می شوند . فضانوردهای روباتی به شکل انسان طراحی می شوند و دارای بازوها و دستهای متحرک و پنج انگشت هستند . فضانورد روباتی کاری را انجام می دهد که قبلا فضانوردان با پوشیدن لباس فضایی انجام می دادند . هر یک از این بازوها و دستها دارای بیش از 150 حسگر برای لمس کردن ، تشخیص جهت و سنجش دما و همین طور نیروی لازم برای حرکت کردن و گرفتن چیزها هستند .
روبات فضانورد در حقیقت یک روبات انسان نماست .
روبات سوپراستارداست
در سال 2006 میلادی استارداست پس از انجام یک ماموریت فضایی هفت ساله و پیمودن مسافت پنج میلیارد کیلومتری به مدار کره ی زمین بازگشت . این روبات فضایی دارای بخشی شبیه یک راکت بزرگ تنیس تاشده با سطح چسبناک بود که هنگام عبور از نزدیک ستاره ی دنباله دار وایلد 2 بازشد تا مقداری از ذرات غبار این ستاره ی دنباله دار را جمع آوری کند . نمونه هایی از ذرات این غبار درون ظرفی جمع آوری شده بود که پس از ورود به جو با یک چتر نجات در سطح زمین فرود آمد . استارداست راهی اعماق فضا شد و از زمین فاصله گرفت ، اما در عمل موفقیت آمیز بودن جمع آوری نمونه هایی از ذرات کیهانی را به اثبات رساند و اکنون ماموریت های فضایی بیشتری برای همین منظور طراحی می شوند .
روبات ها کاوشگران فضا
نویسنده : استیوپارکر
مترجم : مجید عمیق
