پرسش:
سلام من یک ساله به معلمم علاقه دارم. هر کاری بگید کردم. بهش اس ام اس دادم که دوسش دارم و کلا همه کاری کردم. همیشه به فکرشونم و تو مدرسه همیشه حواسم هست کجا هستند.
کمکم کنید لطفا
پاسخ:
یه جواب کلی و ساده به همه کسانی که با ارتباط نزدیک با معلمشون به لحاظ احساسی درگیر هستند اینه که به جز مواردی که در مورد محدوده های خاص این ارتباط در مقاله مربوطه گفته شده، باید گفت موضوع علاقه داشتن به معلم نمیتونه به تنهایی ناراحت کننده باشه اما میتونه در صورت کنترل نکردنش به ناراحتی و پیامدهای نامناسب منجر بشه. اگر در همین حد هست که به ایشان فکر می کنی و یا دوست داری که او را ببینی و … میتونه این حس کمکت کنه که به خاطر او بیشتر درس بخونی ، بیشتر رفتارهای مودبانه داشته باشی و در مجموع طوری باشی که هر معلمی دوست داره دانش آموزانش به همان شکل رفتار کنند. اما اگر از این راه دور بشه و به جای اینکه کمکی برای بهتر شدن وضعیت کنه تبدیل به شرایطی بشه که نتونی درس بخونی و فکرت از دنیای دانش آموزی و مدرسه خارج بشه، دراین صورت قطعا مناسب نیست و باید به کمک یک مشاور و یا راهنمای بزرگسال و آگاه و حتی در برخی مواقع همان معلم، تلاش کنی که از این شرایط بیرون بیایی.
اما درمورد معلمی که خودش برای دانش آموزش مینویسد که او را دوست دارد باید گفت که ا نتظار میرود ابراز دوست داشتن از سوی معلم در محدوده حرفه ای او باشد و او قصد دارد که ضمن بیان احساس خود، تلاش کند تا زمینه را برای رشد و قوت دانش آموز خود فراهم نماید. بنابراین خوب است فقط تا جایی که این ارتباط و احساس (مانند حالت برعکس آن که پیش از این اشاره شد)، لطمه ای به شرایط رو به رشد و عادی دانش آموز نزند به آن اعتنا کنیم و ادامه دهیم و به محض اینکه متوجه می شویم که این شرایط و ارتباط صحیح ومتعادل نیست، مانند آنچه پیش از این شرح داده شده است با کمک یک بزرگسال آگاه و ترجیحا مشاور، برای پرهیز از ادامه آن دست به کار شویم.
برای آشنایی با خانم مشاور و نحوه طرح پرسش خود از ایشان اینجـــــــــــا را کلیک کنید.
