معماری چینی ها همواره نمونه های پر سر و صدایی داشته، از پاگوداهایی که روزگاری اقامتگاه خانواده های سلطنتی سلسله های گوناگون بودند تا آسمان خراش هایی با اشکال نامعمول که گاهی از آن ها به «بناهای عجیب و غریب» هم یاد می شود، نمونه هایی از این معماری ها هستند.
در سالهای اخیر، ساختمان های مدرن در شهرهایی چون پکن، شانگهای، هونگ کونگ و در جاهای دورافتاده تری در جنوب مونگولیا، با درخشندگی های خود چشم نوازی می کنند. چنین بناهایی نوعی سادگی و ظرافت خاص را به نمونه های دیگر معماری این سرزمین افزوده اند.
در این نوشته به بررسی شاخص ترین نمونه ها از معماری هایی که از آن ها یاد شد، پرداخته شده که آن ها را به همراه تصاویرشان مرور خواهیم کرد:
در «خانه اپرای هارپین» در میان سرزمینی مرطوب در استان هیلونگ جیانگ بنای زیبایی دیده می شود که با بادهای این ناحیه احاطه شده و تا آن جا که چشم کار می کند، طبیعت دیده می شود.
زمانی که خبری از مه نیست، برج شانگهای به عنوان زیباترین آسمان خراش دنیا، بر فراز آسمان این شهر دیده می شود. این بنای ۱۲۷ طبقه که نمای آن از شیشه است هم چون مارپیچ هایی به سمت بالا به حرکت داده آمده است.
«هان شو تئاتر» به شکل فانوس کاغذی قرمز رنگ و زیبایی دیده می شود. لامپ های اِل ای دی این ساختمان، در هنگام شب بر روی رودخانه شهر ووهان در استان هوبای انعکاس پیدا می کند.
در سال ۲۰۱۱ میلادی، «موزه ووهان»، به مناسبت بزرگداشت صدمین سالگرد شورش های مربوط به سلسله Qing بر پا شد. برای ساخت بخش V شکل این بنا، ۵۰ میلیون دلار هزینه شد.
«سوهو گالکسی پکن» بنایی تخم مرغی شکلی که با عدم وجود زاویه در این آن، موجی آینده نگرانه را به معماری داده است.
مرکز معاملات مالی شانگهای ظرافت خاصی را در کنار سادگی خود دارد. وجود یک اسکای واک در طبقه صدم این بنا منظره ای غیر موازی را در این مرکز مالی رقم زده است.
در دفتر مرکزی کمپانی بازی های ویدئویی، «جاینت اینتراکتیو گروپ»، در شانگهای به جای مبارزه و از بین بردن طبیعت در ساخت محوطه این بنا از آن کمک هم گرفته شده است.
در شهر اُردوس در چین که به شهر ارواح هم شهرت دارد، موزه «هنر و شهر» قرار گرفته که شاهکاری است که هم چون بنایی معلق بر روی ماسه طراحی شده است.
به مدد طرح بی نظیر هنرمند پرآوازه چینی، آی وِی وِی، استودیومی به شکل لانه پرنده ساخته شد که در بازی های المپیک تابستانی سال ۲۰۰۸ به کار گرفته شد. هزینه نگهداری این بنا در حدود ۱۱ میلیون دلار در سال تخمین زده شده است.
نمی توانید بر فراز مرکز تجاری استان ژژیانگ، گنبدی از طلا بیابید اما به جای آن قادر خواهید بود یک پارک را در بالای بنای مرکز همایش هانگژوی آن ببینید.
در اقامتگاه نعلی شکل «شراتون هوژو» که به «هتلِ ماه» هم شهرت دارد، پلی ستنی را می بینید که برگرفته از نقاشی های باستانی چینی است.
تئاتر «نشنال گراند» بنای صدفی از جنس تیتانیوم است که با انعکاس تصویر آن بر سمت راست بنا و بر روی آب، تصویر یک تخم مرغ کامل را به نظر می رساند. انوار از سقف شیشه های این بنا متساطع می شوند.
روزیاتو
