دروغ ادعای باطلی است که گوینده به عنوان حقیقت استفاده می کند.
بعضی انسان ها به دلایل مختلفی دروغ میگویند:
1- انسان هایی که به خاطر اینکه اتفاق بدی نیافتد مثلا شخصی حالش بد است و در بیمارستان است ولی هرکسی از وی خبری میگیرد آن فرد میگوید حالش خوب است (این نوع دروغ از روی مهربانی هست )
2- انسان هایی که به خاطر منافع مادی خودشان دروغ میگویند . مصلا اگر این دروغ را بگوید پول زیادی نصیب اش میشود این نوع انسان ها دروغ را یک گناه کوچک می شمرند و شاید چون خیلی دروغ میگویند برایشان عادی شده است
دروغ عملی است بسیار زشت و گناهی کبیره زیرا با گفتن یک دروغ شما دروغ هایی زیادی باید بگویید
به حدیث زیر توجه کنید :
امام حسن عسکری(ع) : همه پلیدی ها را در خانه ای نهادند و کلید آن، دروغ است(بحارالانوار(ط-بیروت) ج 69 ، ص 263)
بعضی دروغ ها بین فرزندان و والدین رخ میدهد این نوع دروغ ناشی از جلب اعتماد و نبودن پیوند دوستی با فرزند است بعضی اوقات فرزند میداند اگر راست بگوید مورد سرزنش و بد اخلاقی والدین واقع میشود پس نتیجه میگرد دروغ بگوید ولی اگر والدین با فرزند خویش مهربان و دوست باشند فرزند دلیلی برای دروغ گفتن ندارد
دروغ گفتن ناشی از تربیت نکردن فرزند نیز است اگر والدین خود نیز دروغ بگویند فرزند قطعا یاد میگیرد و دروغ برایش عادی میشود.
در مطلبی برای تربیت خواندم که لازم دانستم بگوییم :
برای تربیت کردن فرزند کافیست رفتار خود را اصلاح کنیم زیرا آنها از والدینشان الگو میگیرند
کسی که دروغ های پی در پی میگوید دچار بی اعتمادی میشود و هیچ شخصی به فرد دروغگو اعتماد نمی کند چون به علت دروغ گفتن زیاد اگر یک حرف راست بزند هیچ کس به حرف اش توجه نمیکند و قبول نمیکند
برای ترک دروغ گویی میتوان به روش های زیر عمل کرد:
1- رجوع به احادیث و کتت اخلاق
2- فکر کردن به عواقب ان دروغ
آیه الله مجتبی تهرانی در زمینه ی درمان عملی دروغ می فرمایند: یکی از مهمترین روشهای عملی در درمان دروغ آن است که انسان پیش از آنکه کلمه ای را بر زبان بیاورد, درباره ی درستی یا نادرستی آن بیاندیشد و به آثار و عواقب آن توجه کند
3- تنبیه کردن
مثلا اگر فردی دروغ گفت برای خودش براساس قرار داد تنبیه در نظر بگیرد به عنوان مصال اگر فردی دروغ بگوید یک روزه این که دروغ گفته بگیرد
4-دعا و نیایش و درخواست کمک از خدای واحد
5- تقویت روحیه دینی خود
