اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
سوسن قریشی:
اولین مکانی که برای سفر به ذهن هر ایرانی می رسد، رفتن به مشهدالرضا و زیارت حرم امام رضا علیه السلام است که هر ساله خیل عظیمی از عاشقان ایرانی و خارجی را به خود می خواند.
ما در این مقاله از بحث معنوی و زیارتی حرم رضوی خارج می شویم و به معرفی هر چند کوچک و جزیی اماکن حرم مطهر می پردازیم.
اولین ضریح به گفته تاریخ دان بزرگ اسلام ابن بطوطه در سال ۷۳۰ هجری قمری چیزی در حدود ۵۰۰ سال بعد از شهادت حضرت روی مزار قرار گرفت. بعد از آن در سال های ۹۷۵ – ۱۱۶۰ – ۱۲۳۸ هجری قمری و ۱۳۳۸ هجری شمسی ضریح بازسازی و تعویض گردید. در نهایت ضریح امروزی متعلق به سال ۱۳۷۲ است که با طراحی استاد محمود فرشچیان آغاز شد و هفت سال بعد یعنی در سال ۱۳۷۹ هجری شمسی ضریحی به وزن ۱۲ تن ساخته شد و بر روی مزار حضرت رضا علیه السلام قرار گرفت.
مشخصه بعدی حرم مطهر گنبد و گلدسته های آن است. اولین گنبد خشتی به فرمان پادشاه سلجوقی به نام سلطان سنجر و به همت وزیرش ساخته شد. شاه تهماسب صفوی آن گنبد را زر اندود کرد و شاه عباس کبیر کار نیمه تمام او را با طلایی کردن پایه آن به اتمام رساند و گنبد به طور کامل از طلا شد. عنصر مشخص حرم رضوی گلدسته های آن است که به نحوی معماری و ساخته شده است که از چهار خیابان اصلی مشرف به حرم گنبد وسط دو گلدسته دیده می شود.
