تندیس هایی از قطعات ساعت

هنرمندان برخلاف دیگران به هر چیزی که نگاه می کنند در درون آن شاهکاری هنری می بینند یا راحت تر بگوییم چشم سوم آن ها ماورای اشیا را هم می بیند. یک نفر در قطعات به هم ریخته ساعت چه چیز جالبی می تواند پیدا کند، اما کسی مانند سوزان بئاتریس همین قطعات به ظاهر غیر قابل استفاده را به تندیس های زیبا و دلربا تبدیل می کند. او از قطعات کوچک و بزرگ ساعت چیزی می آفریند که دیگر ساعت نیست و مثل ساعت زمان را نشان نمی دهد اما قابل ستایش است. در بین تندیس های او از پروانه های کوچکی که نوک انگشتان نشسته اند گرفته تا اژدهای مینیاتوری و موش و اسب آبی نیز دیده می شود. این هنرمند که از ۱۵ سالگی به کار هنری پرداخته است، مجسمه هایی با مواد دیگر نیز به وجود آورده است.

اختصاصی نشریه‌ی اینترنتی نوجوان‌ها

• سرامیک های دیجیتالی