اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
یاسمن رضاییان:
فرهنگ‌سازی پفکی
.jpg "روزنوشته‌های کلانتر پفک (۱۸) 2")
امروز یکی از بچه های محل را دیدم که عروسک خرسی دستش بود و داشت به طرف خانه شان می رفت. از خودم پرسیدم: «پفک، به نظرت چرا همه بچه ها عروسک خرسی دارند؟ چرا عروسک گربه ندارند؟ یا اگر دارند چرا عروسک های گربه شان به اندازه عروسک های خرسی شان همراه و همدمشان نیست؟ حتی از بعضی از گربه های خانگی شنیده ام بچه ها شب ها با عروسک های خرسی شان می خوابند.
بعد به خودم جواب دادم: «به نظرم به فرهنگ سازی بر می گردد.» حالا اینکه فلسفه عروسک خرسی چیست دقیقا نمی دانم و باید در موردش تحقیق کنم اما جالب است که خرس ها با اینکه در ارتباط مستقیم با انسان ها نیستند توانسته اند عروسک های خودشان را تبدیل به انتخاب مردم کنند. این نشان می دهد آنها حیوانات زرنگی هستند. باید ریشه این مسئله را پیدا کرد. آن وقت می شود فهمید چطور باید عروسک های گربه را در فرهنگ انسان ها گنجاند. اما این فرهنگ چیز عجیبی است. می شود از راهش وارد شد و حتی یک موضوع غلط را بین مردم جا انداخت. باید حواسمان خوب جمع باشد.
نتیجه می گیریم: کلانتر پفک به مسئله فرهنگ سازی فکر می کند و معتقد است با ریشه یابی یک فرهنگ می توان فهمید چطور آن فرهنگ برای گروهی جا می افتد. پیشنهاد می شود مثل کلانتر پفک حواستان به مسئله فرهنگ سازی باشد که مبادا انتخابی نادرست تبدیل به فرهنگتان بشود.
