غزل شماره ۲۴۷ حافظ

صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار

وز او به عاشق بی‌دل خبر دریغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل

نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی

کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار

جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است

ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت

سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار

مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر

از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار

چو ذکر خیر طلب می‌کنی سخن این است

که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار

غبار غم برود حال خوش شود حافظ

تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار

تعبیر:

در انتظار خبری هستید که به زودی به شما خواهد رسید و به شکرانه ی این خبر عبادت خدا را به جای آورید. هر کار سختی در دنیا با اراده ی قوی تان بسیار آسان می گردد. ثروت زیادی به دست می آورید که در راه خدا انفاق هم می کنید و این باعث زایل شدن غم از دلتان می شود.

امتیاز به این نوشته
شاید به این مطلب هم علاقمند باشید
غزل شماره 281 حافظ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *