غزل شماره ۳۹۱ حافظ

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

غم دل چند توان خورد که ایام نماند

گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن

مرغ کم حوصله را گو غم خود خور که بر او

رحم آن کس که نهد دام چه خواهد بودن

باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش

اعتبار سخن عام چه خواهد بودن

دست رنج تو همان به که شود صرف به کام

دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن

پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش

از خط جام که فرجام چه خواهد بودن

بردم از ره دل حافظ به دف و چنگ و غزل

تا جزای من بدنام چه خواهد بودن

تعبیر:

بسیار به فکر آینده ی خودتان هستید و از سرانجام کاری که می کنید بسیار می ترسید. کم حوصله اید، به خودتان رحم کنید، بی اعتمادی را کنار بگذارید. اگر برای حاجت خویش واقعا” تلاش کرده بشید نتیجه ی آن همان می شود که می خواهید. فرجام کارتان بسیار مبارک و عالی است.

امتیاز به این نوشته
شاید به این مطلب هم علاقمند باشید
غزل شماره 396 حافظ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *