اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
سوسن قریشی:
رصد خانه ملی ایران هم اکنون در دست ساخت و طراحی است.
فکر ساخت رصد خانه ملی از پیش از انقلاب در ذهن و فکر منجمان ایرانی بود اما به دلایلی محقق نشد و دوباره فکر دستیابی به این مجموعه عظیم در سال ۷۷ عنوان شد، در سال بعد آن گروه های تحقیقاتی و پژوهشی دانشگاهی شروع به پیدا کردن مکانی مناسب برای رصدخانه کردند و محلی که از هر نظر مناسب بود را یافتند و آن جایی جز قله گرکش قمصر کاشان نیست. این ساختمان در سه ایستگاه قرار است طراحی و ساخته شود.
در سال ۸۲ در هئیت دولت وقت بودجه ای برای ساخت بنا تخصیص یافت اما به دلایلی در سال بعد این بودجه برای این سازه ملی اختصاص نیافت. در نهایت بعد از ۵ سال و در سال ۱۳۸۸ به دستور رهبری، اعتباری برای طراحی و ساخت آن مشخص گردید و عملا ساخت رصد خانه ملی ایران آغاز شد.
از آن سال تاکنون طراحی مقدماتی تلسکوپ عظیمی که قرار است در ساختمان اصلی نصب شود پایان یافته است.
آیینه این تلسکوپ بسیار عظیم است و قطری حدود ۳/۵ متر دارد که در سطح جهان آیینه تلسکوپی با این ابعاد در رده تلسکوپ های متوسط قرار دارد، اما قوی ترین تلسکوپ اپتیکی در ایران و منطقه خواهد بود.
همان گونه که در سطور بالاتر اشاره کردیم این رصدخانه در سه ایستگاه طراحی و ساخته خواهد شد.
ایستگاه اول در ارتفاع ۳۶۰۰ متری از سطح دریا خواهد بود که محل اصلی و قرارگیری تلسکوپ رصدخانه خواهد بود.
ایستگاه شماره دوم در ارتفاعی کمتر از ایستگاه اصلی، چیزی حدود ۳۳۰۰ متری از سطح دریا و فاصله طولی ۲۵۰۰ متری از ایستگاه اول بنا می شود که محل پژوهش، اقامتگاه و کارگاه ها است.
ایستگاه نهایی و سوم مرکز خدماتی و پشتیبانی است و کنار جاده فرعی قمصر به کامو در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا و فاصله طولی ۸۵۰۰ متری از ایستگاه شماره ۲ می باشد.
محل ساخت این ساختمان بزرگ و کم نظیر نقطه ایست عاری از آلودگی های هوایی، نوری و حتی حرارتی که کوچکترین اشتباهی در کار محاسبات و کار رصد صورت نگیرد و حفظ این شرایط بسیار حائز اهمیت خواهد بود.