سوراخ کردن بدن یعنی چه و چه انتظاری باید داشته باشید؟
سوراخ کردن بدن یا پیرسینگ یعنی با یک سوزن سوراخی در قسمتی از بدن ایجاد کنید و بعد زینت آلات به آن آویزان کنید. متداول‌ترین قسمت‌های بدن که معمولاً سوراخ می‌شوند، گوش‌ها، بینی و ناف هستند.
سوراخ کردن بدن از گوش ها و لب گرفته تا کمر و سرین به صورت کاری عامه پسند در آمده و به آسانی انجام می شود. اما نباید گول و فریب سهولت انجام آن را خورد و از تحقیق در مورد انجام آن باز ایستاد. سوراخ کردن بدن دارای خطراتی است و ممکن است عوارضی به بار آورد. تصمیمی که اکنون در این مورد گرفته می شود مانند محل سوراخ کردن بدن و نحوه مراقبت کردن از آن به پیشگیری از بروز عفونت و تسریع جریان التیام کمک می کند.
شناخت خطرات
سوراخ کردن بدن piercing عبارت است از وارد کردن جواهر آلات در منفذی که در گوش، بینی، ابرو، لب، زبان یا سایر بخش های بدن و معمولاً بدون بی حسی ایجاد شده است. با وجودی که معمولاً سوراخ کردن نرمه گوش کم خطرتر از سوراخ کردن سایر نقاط بدن است ولی هر نوع سوراخ کردن خطر عفونت و عوارض مربوط به خود را دارد. خطرات اختصاصی در این مورد عبارتند از:
واکنش های آلرژی: بعضی از زیور آلاتی که در سوراخ کردن به کار می روند و به خصوص قطعات نیکلی ممکن است سبب بروز واکنش های آلرژی شوند.
عوارض دهانی: زیور آلاتی که در سوراخ کردن زبان به کار گرفته می شوند ممکن است دندان ها را ورقه ورقه کرده و باعث ترک خوردن شان شوند و به لثه ها صدمه بزنند. ورم زبان بعد از سوراخ کردن جدید در جویدن و بلع و گاهی تنفس اختلال ایجاد می کند.
عفونت های پوست: بعد از سوراخ کردن احتمال دارد عفونت پوست بروز کند که ممکن است سبب سرخی، تورم، درد و ترشح شبیه چرک شود.
سایر مشکلات پوست: سوراخ کردن بدن ممکن است به بروز جوشگاه و کلوئید (ناحیه برجسته ای که به علت رشد بیش از حد بافت جوشگاه به وجود می آید Keloid نام دارد) منتهی شود.
بیماری های خونزاد: در صورتی که تجهیزات مورد استفاده برای سوراخ کردن به خون آلوده باشد، ممکن است به ابتلای شخص مصرف کننده به بیماری های مختلف خونزاد از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، کزاز و HIV منتهی شود.
پارگی یا ضربه: ممکن است زیورآلات مورد استفاده تصادفی به جایی گیر کنند و پوست را پاره نمایند و به بخیه یا ترمیم های دیگر نیاز باشد.
در صورت ایجاد واکنش آلرژی، عفونت یا سایر مشکلات پوست در نزدیکی محل سوراخ کردن ممکن است استفاده از دارو یا سایر روش های درمان از جمله برداشتن احتمالی زیور آلات لازم باشد.
اطمینان از آمادگی
پیش از سوراخ کردن بدن باید از خود پرسید آیا واقعاً لازم است این کار انجام شود؟ همچنین باید محل سوراخ کردن را مشخص کرد و نیز باید دانست که در صورت لزوم می توان زیور آلات را خارج کرد. (مثلاً در محل کار) در صورتی که در مورد سوراخ کردن بدن اطمینان کافی نباشد یا در صورتی که این نگرانی وجود داشته باشد که روزی شخص از کرده خود پشیمان شود باید در مورد انجام آن بیشتر فکر کرد. نباید زیر فشار انجام این کار قرار گرفت، ضمن آن که در صورت مصرف الکل یا داروی مخدر نباید این کار را انجام داد.
قبل از این که بدنتان را سوراخ کنید:
اگر تصمیم دارید جایی از بدنتان را سوراخ کنید، اول باید تحقیق کنید. اگر سنتان کمتر از 18 سال است، بدون اجازه والدین بعضی جاهای بدن را برایتان سوراخ نمی‌کنند.
خیلی خوب است که قبل از این که بدنتان را سوراخ کنید با خطرات احتمالی آن و نحوه مراقبت و جلوگیری از بروز عفونت و سایر مشکلات آشنا شوید.
برخی قسمت‌های خاص بدن بیش تر از سایر قسمت‌ها ایجاد مشکل می‌کنند. عفونت یکی از متداول ترین مشکلات سوراخ کردن بینی و دهان است زیرا میلیون‌ها باکتری در آن نواحی زندگی می‌کنند. پیرسینگ زبان می‌تواند به مرور زمان باعث خراب شدن دندان‌ها شود. همچنین پیرسینگ زبان، گونه و لب‌ها هم می‌تواند لثه‌هایتان را دچار مشکل کند.
تحقیقات و مطالعات نشان داده است کسانی که مبتلا به برخی بیماری‌های قلبی هستند، پس از انجام پیرسینگ بدن بیش تر در معرض عفونت‌های قلبی قرار می‌گیرند. اگر شما هم دچار یک مشکل جسمی مثل آلرژی، دیابت، اختلالت پوستی، مشکلاتی که سیستم ایمنی بدنتان را دچار مشکل می‌کند و عفونت هستید حتماً قبل از انجام این کار با پزشک مشورت کنید.
علائم عفونت عبارتند از:
قرمز شدن یا حساس شدن دور ناحیه سوراخ شده، خونریزی طولانی، چرک و تغییر در رنگ پوست اطراف ناحیه سوراخ شده
pahnak.ir
