تاریچه ی دوچرخه
دوچرخه را می‌شود جزو اولین وسایل حمل و نقل مکانیکی به حساب آورد. اگر به شما بگوییم قدمتی بیش از دو هزار سال دارد چه عکس‌العملی نشان خواهید داد؟ به طور حتم تعجب می‌کنید. بله، قدمت این وسیله نقلیه به دو هزار سال قبل بر‌می‌گردد. سر و کله‌ی آن هم ابتدا در مصر پیدا شد. بعد از آن رکاب زد و رکاب زد و مسیر خود را به سمت بابِل و روم ادامه داد.
بعد از گذشت سالیان طولانی و در قرن ۱۹ میلادی «نیپس» فرانسوی اولین دوچرخه را ساخت. دوچرخه‌ی او کاملاً از چوب ساخته شده بود. این دوچرخه با اقبال عمومی مواجه نشد. بعد از گذشت ۲۰ سال از آن ماجرا مردی اسکاتلندی به نام «کرک پاتریک مک‌میلان» وسیله‌ای ساخت که آن را اسب تفریحی نامید.
تفاوت دوچرخه های قدیم و امروزی
البته این دوچرخه از نظر ظاهری با دوچرخه‌ی امروزی متفاوت بود. دوچرخه‌ی مک‌میلان پدالی برای حرکت نداشت. برای حرکت‌کردن آن به سمت جلو فرد باید پاهای خود را به زمین و رو به عقب فشار می‌داد تا غول سنگین را به جلو براند.
تفاوت دیگری که باعث شده بود وزن آن بسیار سنگین‌تر از نمونه‌های امروزی باشد استفاده از زین اسب به جای زین‌های سبک و ساده‌تر بود. این باعث می‌شد حرکت این غول ساخت انسان بسیار سخت باشد. البته این دوچرخه طرفدارانی هم پیدا کرد.
دوچرخه هم مانند بسیاری از اختراعات بشر با مرور زمان و کامل‌تر شدن علم انسان پیشرفت کرد. امروزه دوچرخه‌ها با اشکال مختلف و برای اهداف متفاوت ساخته می‌شوند. دوچرخه‌های ساده، دوچرخه‌های مسابقه‌ای، دوچرخه‌های مخصوص حرکات نمایشی و دوچرخه‌های مخصوص معلولان نمونه‌هایی از دوچرخه‌های امروزی هستند.
اختصاصی نشریه‌ی اینترنتی نوجوان‌ها – سوسن قریشی
