فرزند خواندگی مساله‌ی پیچیده و دشواری است که گاهی کنار آمدن با آن سخت است. ممکن است احساس ناراحتی، تنهایی، ترس و یا تردید داشته باشید. تمام این احساسات طبیعی هستند پس به خاطر آن‌ها شرمنده نباشید. به مروز زمان با شرایط تطبیق پیدا خواهید کرد.در اینجا برای عبور از این مسیر به شما چند راهکار پیشنهاد کرده‌ایم.
با خانواده و دوستان خود درباره‌ی احساساتتان صحبت کنید
پس از آنکه متوجه شوید به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اید ممکن است دچار سردرگمی و ابهام شوید. با خانواده و نزدیکان خود درباره‌ی احساساتتان صحبت کنید و از آن‌ها بخواهید که با شما روراست باشند و در عبور از این مرحله‌ی دشوار شمارا یاری کرده و درک کنند.
والدین خود را درک کنید
اگر پس از سال‌ها متوجه این حقیقت شده‌اید که به فرزند خواندگی پذیرفته شده بودید، از والدین خود عصبانی نشوید. آن‌ها نگران شما بوده‌اند و در پنهان کردن این حقیقت منافع شما را درنظر گرفته‌اند. با آن‌ها گفت‌و‌گو کنید و بخواهید علت این پنهان‌کاری را برای شما توضیح دهند. خود را به جای آن‌ها قرار دهید و بدانید که این شرایط حتما برای آن‌ها نیز سخت و دشوار بوده است.
مقالات و کتاب‌های مرتبط با این موضوع را مطالعه کنید
مطالعه درباره‌ی زندگی افرادی که تجربه‌ی مشابه شما داشته‌اند و به فرزند خواندگی پذیرفته شده اند، به عبور از این شرایط کمک خواهد کرد. حتی دیدن فیلم‌ها و مستند‌های مرتبط نیز مفید خواهد بود.
در گروه‌ها و جمع‌هایی با شرایط مشابه شرکت کنید
بسیاری از خیریه‌ها و موسسات، گروه‌ها و جلسه‌هایی تشکیل می‌دهند که اعضای آن افرادی هستند که فرزندخواندگی را تجربه کرده‌اند. در این جلسه‌ها شرکت کنید و احساسات خود را با آن‌ها درمیان بگذارید. اگر چنین فعالیت‌ها و جلسه‌هایی در دسترس شما نبود، از مشاور و روانشناس کمک بگیرید.یک مشاور خوب و متخصص می‌تواند به شما در درک احساساتتان کمک کند. از بیان افکار و تجربیات خود خجالت نکشید. با همراهی و کمک یک متخصص مسیر شما در پذیرفتن حقیقت هموارتر خواهد بود.
روابط خود را با خانواده‌ای که شما را به فرزندی قبول کرده‌اند مدیریت کنید
ممکن است دچار این احساس شوید که آن‌ها خانواده‌ی واقعی شما نیستند و یا اگر خواهر و برادری داشته باشید که در آن خانواده متولد شده‌اند، امکان دارد دچار احساس حسادت و یا رها شدن و تنها ماندن شوید. به یاد داشته باشید که این احساسات طبیعی است اما حقیقت ندارد. شما نیز بخش مهمی از خانواده‌ی خود هستید و والدین و خواهر و برادرتان دوستتان دارند و به شما عشق می‌ورزند.
احساسات خود را بپذیرید
طبیعی است که ناراحت و غمگین باشید. از این بابت خود را سرزنش نکنید.
با خودتان روراست باشید
به چه دلیل غمگین هستید؟ چه چیزی را ازدست داده‌اید؟ زندگی شما چه کمبود‌هایی دارد؟اگر غمگین هستید علت اصلی آن را پیدا کنید. اجازه ندهید در میان احساسات مبهم و ناشناخته سردرگم شوید. احساسات خود را در قالب کلمات بیان کنید. برای مثال بگویید «من غمگین هستم زیرا نمی‌دانم والدین حقیقی‌ام چه کسانی هستند؟» یا «من از اینکه نمی‌دانم چه گذشته و پیشینه‌ای داشته‌ام آشفته و ناراحت هستم.»
برای والدینی که از آن‌ها متولد شده‌اید نامه بنویسید
در نامه احساسات و افکار خود را بیان کنید و ناراحتی و عصبانیت خود را ابراز کنید. نیاز نیست حتما بدانید که آن‌ها چه کسانی بوده‌اند و نامه را برایشان ارسال کنید. صرفا با نوشتن آن موجب آرامش خاطر خود می‌شوید و در درک عواطف خود موفق‌تر خواهید بود.
سوالات بی‌پاسخ را بپذیرید
باید به یاد داشته باشید که ممکن است بسیاری از سوالات شما در این‌باره بی‌پاسخ باقی بماند. این حقیقت را بپذیرید و از جستجوی بیهوده دوری کنید. احتمالا تا آخر عمرتان برخی مسائل در ابهام باقی بماند. این حقیقت را با همه‌ی تلخی و سختی‌اش بپذیرید و با آن کنار بیایید.
قدر داشته‌های خود و ارزش‌های درونی خود را بدانید
حتما نکات مثبت و خصوصیات قابل تحسینی در شما وجود دارد. قدردان این ویژگی‌های مثبت و توانایی‌ها باشید و درجهت رشد آن‌ها تلاش کنید.
سپاسگزار خانواده‌ای که شما را به فرزند خواندگی انتخاب کرده‌اند باشید
با والدین خود مهربان باشید و از آن‌ها برای زندگی و امکاناتی که برایتان فراهم کرده‌اند سپاسگزاری کنید. آن‌ها خانواده‌ی شما و البته دوستان شما هستند.
مجتبی ناطقی
