به نام خدا
خشم واژه ای به ظاهر ترسناک،که در جامعه امروزی هر کس آن رو بروز دهد مورد نفرت قرار میگیرد حتی اگر از روی بی اختیاری این کار را انجام دهد.
کسی که خشمگین می شود بدون آنکه به طبعات کارش فکر کند ناگهان آتش درونش به بیرون زبانه می کشد،از زخم زبان زدن به دیگران شروع می شود و انتهای این جاده در اکثر موارد کار هایی است که جبران آن ها تنها با جان انسان ممکن است!بله!خیلی از تعارض ها،نزاع ها،درگیری های خانوادگی،طلاق،سوءقصد،آدم ربایی و در بدترین شرایط قتل…
اتفاق افتادن این کارها همگی ممکن است..مگر….با
کنترل خشم
واژه ای که برای اکثر مردم بیگانه است و مردم اصلا معنی آن را نمی دانند و آنهایی هم که معنی اش را می دانند به روی خودشان نمی آورند،کسی که بتواند خشم خود را کنترل کند قطعا در زندگی هم دچار فشار های روحی و روانی و حتی جسمی هم نمی شود.
فردی که خشم خودش را کنترل می کند به معنای آن است که او فردی درون ریز است!نه!اصلا!معنای کنترل خشم درون ریزی نیست!اشتباه نکنید!
خشممان را کنترل کنیم تا خانواده ای خوب و زندگی در کمال آرامش و دوستانی خوش اخلاق و مردم دار داشته باشیم.به امید اینکه دیگر خشم و عصبانیت بیش از حد کسی را نبینیم و به امید روزی که همه مردم کنترل خشم را در جامعه انجام دهند تا جامعه ای موبا و فعال داشته باشیم و در زیر سایه خداوند الهی زندگی بگذرانیم.
حالا اگر قسمت نا باشد نائب او در زمین را هم خواهیم دید.
اگرهم که نشد که شانس ما نبوده!و کلام آخری که الان به ذهنم رسید،کنترل خشم یکی از صفاتی است که امام موسی کاظم(ع)همیشه مردم رابه انجام آن تشویق میکردند.
دم همه شما گرم به خصوص نوجوانان هم سن و سال خودم.
