اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
می شکند دل مرا داغ غم جوانه ها
گریه امان نمی دهد از ستم زمانه ها
آه که پر ز آتشم ناله و آه می کشم
وادی شور نینوا پر شده از شراره ها
یار دل آرا
ساقی دشت جنون فریاد آسا پر کشید
شد سراپا آتش و شور تمنا پر کشید
شاهد شیدای دشت نینوا
عاشقانه سوی آن یار دل آرا پر کشید
آهسته
مرا آهسته آهسته صدا کرد
به گوشم شرح درد نینوا کرد
به چشمانی که رنگ عاشقی داشت
چه مظلومانه شر ح ماجرا کرد
یادداشت سردبیر:
به قلم خانم میترا کاووسی دبیر آموزشگاه های ناحیه سه شیراز
