یکی از دغدغه های هر نوجوانی این است که چگونه فرزند خوبی باشیم ؟بسیاری از نوجوان ها سوال می کنند چگونه دختر خوبی برای پدر و مادرم باشم ؟یا چگونه پسر خوبی باشیم ؟. اما چطور می توانید به این هدف برسید؟ در اینجا به مهم ترین راهکارهایی که به شما در رسیدن به هدف فرزند خوب بودن کمک می کند اشاره می کنیم.
شنونده ی خوبی باشید
وقتی با والدین خود صحبت می کنید با دقت به آن ها گوش دهید، سکوت کنید و به پاسخی که می خواهید به آن ها بدهید فکر نکنید. به صحبت های آن ها توجه کنید. اگر نظر مخالفی دارید آن را با احترام و مودبانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که بزرگ ترها تجربیات بیشتری در زندگی دارند و اگر در مساله ای به ما ایده و یا راهنمایی می دهند به این دلیل است که نمی خواهند ما با شرایط سخت و دشواری رو به رو شویم.
مسئولیت پذیر باشید
در امور خانه به والدین خود کمک کنید و همیشه اتاقتان را تمیز و مرتب نگه دارید. اگر به خواسته های والدین خود اهمیت دهید و آن ها را برآورده کنید در گذر زمان آن ها نیز نیا ها و خواسته های شما را برآورده خواهند کرد.
به آن ها احترام بگذارید
حتی اگر در مسائلی مخالف آن ها هستید به نظراتشان احترام بگذارید و در همه ی شرایط رفتار مودبانه ای داشته باشید.
درس بخوانید
هر پدر و مادری دوست دارد فرزندی درس خوان و موفق داشته باشد. پس درس بخوانید تا در مدرسه دانش آموزی موفق با نمرات بالا باشید.
در امور خیریه شرکت کنید
می توانید گاهی اوقات بخش کوچکی از پول توجیبی و پس انداز خود را به والدینتان بدهید و از آن ها بخواهید که آن را در امور خیر و در راستای کمک به فقرا خرج کنند.
با اطرافیان خود مهربان باشید
با خواهر و برادر و والدین خود رفتار مناسب داشته باشید. فراموش نکنید که در مدرسه با معلم و هم کلاسی هایتان نیز رفتار دوستانه ای داشته باشید.
لبخند بزنید
با این کار به والدین خود نشان می دهید که از زندگی راضی هستید و موجب خشنودی و آرامش خاطر آن ها می شوید.
اگر از والدین خود به دلیلی عصبانی هستید، مشاجره و یا بی احترامی نکنید
هنگامی که از والدینتان عصبانی هستید با خودتان در تنهایی خلوت کنید تا زمانی که به آرامش برسید. همیشه با همه ی اطرافیانتان رفتار مودبانه ای داشته باشید و هرگز به دیگران توهین نکنید و یا ناسزا نگویید.
صادق و قابل اعتماد باشید
صداقت مهم ترین عنصر روابط سالم است. حتی اگر صداقت شما موجب عصبانیت والدینتان می شود، بازهم دروغ نگویید. اگر درمدرسه نمره ی خوبی کسب نکرده اید، شاید والدینتان در ابتدا ناراحت شوند اما در نهایت از اینکه شما صادق بودید و حقیقت را پنهان نکردید، خوشحال خواهند شد.
مشکلات کوچکتان را خودتان حل کنید
شرایط را دشوار تر نکنید. با توهین به دیگران، رفتار خشونت آمیز و یا جیغ و فریاد هیچ چیز حل نمی شود. اگر مساله ی کوچکی پیش آمده راه حل آن را پیدا کنید و شرایط را مدیریت کنید.
متوجه احساسات و افکار دیگران باشید
اگر بدانید که بعد از هر اتفاق یا هر صحبتی دیگران چه احساسی خواهند داشت می توانید رفتار آن ها را پیش بینی کنید و در نتیجه بهترین برخورد و عملکرد را داشته باشید. برای مثال اگر والدین شما درگیر مشکلات مالی هستند از آن ها درخواست های غیر ضروری مانند اسباب بازی جدید یا بازی کامپیوتری جدید نکنید.
وقت شناس باشید و شرایط دیگران را درک کنید
با همدردی و رفتار مناسب به والدین خود نشان می دهید که فرزند عاقلی هستید.
همچین به این موارد توجه کنید
شب ها به موقع بخوابید و روزها سحرخیز باشید.
بدون اعتراض تمام غذای خود را بخورید و عادات غذایی بد خود را ترک کنید.
برای آنچه که دارید از آن ها سپاسگزاری کنید و بابت کمبودها اعتراض نکنید. به داشته های خود قانع باشید و والدینتان را برای تهیه ی لوازم غیر ضروری تحت فشار قرار ندهید.
با بچه های کوچک تر از خودتان دعوا نکنید.
گاهی اوقات آن ها را با کارهای کوچک خوب شگفت زده کنید. برای مثال وقتی خانه نیستند، همه جا را تمیز و مرتب کنید.
اگر کار اشتباهی انجام دادید آن را بپذیرید و عذرخواهی کنید. از خطاهای خود درس بگیرید.
همیشه با دیگران طوری رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود.
سعی کنید برای کودکان کوچک تر از خودتان الگو باشید.
اگر درخانه و با خانواده ی خود مشکلات جدی دارید، از یک فرد مورد اعتماد مانند معلم و یا مشاور کمک بگیرید.
مجتبی ناطقی
پیشنهاد مطالعه:
مشاجره فرزندان با والدین
من مشکل خیلی کوچیک رو خیلی بزرگ میکنم و اونقدر حساسم کنترل نمیتونم بکنم خودم رو گریه میکنم الکی و همیشه روحیه مادرم رو خراب میکنم ۱۱ سالمه توروخدا ۵ ساله اینطوری ام خودم از دست خودم ناراحتم
دوست خوبم
چقدر خوبه که میدونی مشکلت چیه و چقدر خوبه که میتونی با توجه به اینکه مشکلت را میدونی اونو مرتفع کنی. برای این کار فقط کافیه قبل از گریه درباره حس خودت با مادرت حرف بزنی برای مثال وقتی ناراحت شدی قبل از گریه به مادر بگی که من الان غمگین شدم یا عصبانی شدم یا این موضوع منو ناراحت کرده. همین که بتونی حرف بزنی و خودت را عادت بدی که احساست را با کلام بگی نه با گریه. کم کم این رفتار متعادل میشه.
در واقع چون بعد از کودکی همچنان شبیه کودک رفتار کردی الان این طور هستی، یک کودک نمیتونه حسش را به زبان بیاره پس گریه می کنه تا اطرافیان متوجه بشن که او از چیزی ناراحت هست اما هر چی بزرگتر میشی باید بتونی با کلمات احساس و هیجانت رادبیان کمی. پس فقط درباره این موضوع کار کن. کم کم درباره اینکه موضوعات کوچک بزرگ نشن هم میشه وارد عمل بشی اما الان وقتش نیست.
من همیشه یه موردی دارم همیشه دلتنگم گریه میکنم اعصاب همه رو خورد میکنم نمیتونم کنترل کنم
چرا باید همیشه ما به حرفشون گوش کنیم
خیلی هاشون حتی وقتی که ماهم اخلاقه خوبی داریم نمیتونن زندگی که میخوایم رو برامون بسازن
چون پدر مادر ت هستن هرچی هم ک باشن یا بشه
پس ما فرزندا چی
مثلا چرا باید همیشی به حرف اونا گوش کنیم اکثرا پدر مادر ها میخواهن رویای خودشون رو که نتونستن بهش برسن تز تریق ما براورده کنن پس رویای ما چی هان
دقیاقااااا
خیلی ممنون بابت این اطلاعات بسیار مهم و تاثیر گذار