معرفی کتاب «مرتضی آیینه زندگی ام بود»

آوینی
کتاب مرتضی آیینه زندگی ام بود

مرتضی آوینی چه کسی بود؟ در این مطلب قصد داریم کتاب مرتضی آیینه زندگی ام بود را به شما معرفی کنیم. این کتاب از مجموعه‌ی بانوی ماه، انتشارات سوره مهر وابسته به حوزه‌ی هنری است. کتاب مرتضی آیینه زندگی ام بود کتابی کوتاه، به صورت پرسش پاسخ با خانم مریم امینی که درباره‌ی مرتضی آوینی صحبت می‌کنند و زندگی ایشان را به صورت خلاصه و پرش‌های کوتاه برای مخاطب مطرح می‌کند.

کوتاه از زندگینامه شهید مرتضی آوینی

در پایان کتاب نیز یک زندگی‌نامه از این شهید را قرار داده‌اند که به اختصار برای شما می‌نویسیم:

مرتضی آوینی متولد سال ۱۳۲۶ که از کودکی با هنر انس داشت، شعر می‌سرود، نقاشی می‌کرد و داستان و مقاله می‌نوشت. همین علاقه باعث شد که در دانشگاه، معماری بخواند ولی او را که همیشه در طلب و شناخت حقیقت بود، راضی نکرد و به کارهای متفرقه پرداخت.

در زمان انقلاب که او ۳۱ سال داشت، با مریم امینی ازدواج کرد. پس از انقلاب گویی که مرتضی آوینی گمشده‌ی خود را پیدا کرد و در پی شناخت امام خمینی و تفکرات ایشان رفت و به طور تخصصی به فیلم‌سازی پرداخت.

او کار فیلم‌سازی‌اش را با ساخت مستند شروع کرد که نخستین کار تهیه گزارشی تصویری از سیلی بود که در خوزستان جاری شده بود. سپس مستند شش روز در ترکمن و خان‌گزیده‌ها را ساخت.

جنگ و شهید آوینی

سرانجام جنگ از راه رسید و آوینی با دوربین خود به سوی جبهه‌ها رفت. مرتضی آوینی مجموعه‌ای به نام “روایت فتح” ساخت که سال‌ها علاقمندان به دفاع مقدس را پای تلویزیون‌ها نشاند که این مجموعه در سال‌های بعد متوقف شد و سال ۷۱ به توصیه‌ی آیت الله خامنه‌ای مجددا به ساخت و پخش این مجموعه همت گمارد.

شاید به این مطلب هم علاقمند باشید
معرفی کتاب «گربه‌ی گور به قیر‌ شده»

در بهار سال ۷۲ بود که ایشان برای ساخت مجموعه‌ی جدید راهی فکه شد. فکه‌ای که بهترین فرزندان این مرزوبوم در آن‌جا دلیرانه جنگیده بودند. روز نوزدهم فروردین در منطقه‌ی فکه شهید آوینی با یک مین خنثی نشده برخورد کرده و به شدت زخمی شدند و در پی خونریزی‌های شدید به شهادت رسیدند.

خانم مریم امینی درباره‌ی ایشان می‌گویند: از وقتی من مرتضی را شناختم، دنبال حقیقت بود. تحولات کوچک و بزرگ سیاسی، اجتماعی حتی هنری و ادبی قبل از انقلاب جست‌و‌جوی او را بی‌جواب گذاشت ولی میل به پیدا کردن حق و حقیقت در ایشان زیاد بود…

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

زهرا امیربیک

اختصاصی نشریه‌ی اینترنتی نوجوان‌ها

امتیاز به این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *