اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
ای که سرخ جامه ترین لاله زار جاویدی
و بی کرانه ترین بحر عشق و عرفانی
تو از سلاله ی گل، از تبار دریایی
تو جلوه دارترین برگ سبز تاریخی
شهادت از تو ره و رسم زندگی آموخت
و عشق شاد و غزل خوان که در رکاب تو سوخت
نخست کس که به دریای خون شنا کردی
تو مرگ را به جوانمردی آشنا کردی
به سرو قامت تو روح عشق جاری شد
و مرگ در پی قد قامتت بهاری شد
شکوه حرمت وصل است حج نیمه تمام
گمان کنم که چنین تیر شوق جاری شد
ز عمق فاجعه پهنای آسمان ترسید
دل زمین و زمان از نگاهت لرزید
ز برق تیر سه شعبه درست پیدا بود
گلوی نازک شش ماهه خوب می فهمید
علم به دست علمدار تا ابد برپاست
و آب سرد و خجل سرافکنده ی زهراست
ز تشت کنج خرابه من یقین کردم
هنوز طفل سه ساله دختر باباست
منم گدای در خانه ات، پناهم ده
تهی است دست وجودم، کریم راهم ده
جز اشک دیده و سوز جگر ندارم هیچ
جواز کربلا را کنون براتم ده
یادداشت سردبیر:
به قلم خانم رقیه باغبان پور دبیر آموزشگاه های ناحیه سه شیراز
