اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
مادام توسو زن هنرمندی بود که در قرن 18 میلادی با ساختن تعدادی مجسمه های مومی از شخصیت های مهم تاریخی، هنری، سیاسی و… موزه ای دیدنی ایجاد کرد. این موزه که امروزه هم دایر است در کشورهای مهم دنیا نیز شعبه هایی دارد.
شهرت این موزه به خاطر مجسمه هایی است که شباهت عجیبی به شخصیت های اصلی دارند و باعث حیرت بازدیدگنندگان می شوند. مادام توسو 89 سال زندگی کرد و تا پایان عمرش به همراه پسرانش موزه را اداره می کرد. آخرین مجسمه او، تندیسی از خودش بود.
ناصر الدین شاه نیز در سال 1873 میلادی در سفر به فرنگ به دیدن این موزه که در آن زمان نوپا بوده است رفته و دفتر یادبود موزه را امضا کرده است. او در دفتر موزه نوشته است:
«هنگامی که در لندن اقامت داشتم به دیدن موزه مادام توسو آمدیم و این چند کلمه را به رسم یادگاری در این جا نوشتم (1290ه.ق)»
بعد از او مظفرالدین شاه نیز در سفر به فرنگستان این موزه را دیده است و آن چنان که خودش در سفرنامه اش نوشته است مجسمه هایی از این دو پادشاه قاجار نیز در این موزه وجود داشته است. او در این مورد چنین نوشته: «کالسکه خواستیم و رفتیم به موزه مادام توسو، مادام توسو اسم یک زنی است که این خانه را خریده و موزه درست کرده است و بعد واگذار به ملت کرده است به شرط این که همیشه آن جا را درست نگاه دارند و به اسم مادام توسو نامگذاری کنند که اسم او بماند. خلاصه رفتیم به مادام توسو. جمعیت زیادی جمع شده بودند. از کالسکه پیاده شدیم وارد شدیم. اغلب سلاطین و رجال معروف بزرگ دنیا را از موم ساخته اند به طوری که ابدا معلوم نمی شود آدم است یا موم. صورت خود ما را هم ساخته بودند ولی چندان شبیه نبود، صورت شاه شهید (ناصرالدین شاه) را هم عرض کردند، خواهش کردیم مجددا بسازند و بگذارند که در اینجا بیادگار بماند.»
