علل دزدی در نوجوانان چیست و چطور می‌توان از آن جلوگیری کرد؟

دانستن علل دزدی در نوجوانان، بدون شک می‌تواند برای هر پدر و مادری شوکه کننده باشد. قطعا تحمل سختی‌های پرورش فرزند و بزرگ کردن او و سپس پی بردن به چنین حقیقت تلخی نمی‌تواند برای هیچ خانواده‌ای خوشایند باشد. به عنوان والدین، همیشه سعی کرده‌اید که درست و غلط را به فرزند خود آموزش دهید، حالا چه شده است که فزرند شما چنین خطایی را مرتکب شده است؟

برای پی بردن به ریشه این مشکل، باید به سراغ دلایل آن برویم. باید بدانیم چه چیزی باعث شده است که نوجوان شما دست به چنین کاری بزند. بعد از این که به علل دزدی در نوجوانان پی بردیم، آن‌گاه می‌توانیم برای حل آن دست به عمل بزنیم. در این مقاله از نوجوان‌ها، درباره علل دزدی در نوجوانان برای شما صحبت خواهیم کرد و شما را با راهکارهای جلوگیری از آن آشنا خواهیم کرد؛ با ما همراه باشید.

پیشنهاد مطالعه: مهارت نه گفتن در نوجوانان

دزدی در میان نوجوانان چقدر شایع است؟

دزدی در میان نوجوانان را نه می‌توان امری شایع در نظر گرفت، نه می‌توان وجود آن را به کل انکار کرد. با توجه به آماری که توسط انجمن ملی پیشگیری از علل دزدی در نوجوانان (آمریکا) منتشر شده است، حدود یک چهارم دزدها معمولا از گروه سنی نوجوانان هستند. از هر 4 نوجوان بین 12 تا 16 سال، حداقل یک بار مرتکب دزدی شده است. مطالعات دیگری نیز نشان داده است که حداقل 15 درصد از دانش‌آموزان دبیرستان حداقل یک بار دست به دزدی زده‌اند.

علل دزدی در نوجوانان چیست؟

دزدی کردن نوجوان می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد. این دلایل همیشه ساده نیست و گاهی ممکن است علل روانی پیچیده‌ای داشته باشند. در این بخش، به رایج‌ترین علل دزدی در نوجوانان اشاره خواهیم کرد.

از جمله مهم‌ترین علل دزدی در نوجوانان می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

فشار همسالان

خیلی از اوقات، نوجوانان برای اینکه «پایه بودن» یا «باحال بودن» خود را به همسالان خود ثابت کنند، دست به دزدی می‌زنند. نوجوانان برای نشان‌ دادن جرئت خود یا برای اینکه بتوانند در یک گروه خودشان را جا کنند، ممکن است دست به کارهای پرخطری بزنند که از علل دزدی در نوجوانان به شمار می‌رود.

عدم توانایی در کنترل هیجانات

قشر پیش‌پیشانی که مسئولیت کنترل عقل و منطق و همچنین خویشتن‌داری را در مغز بر عهده دارد، در نوجوانان هنوز در حال رشد است. به زبان ساده‌تر، مغز نوجوانان هنوز به اندازه کافی رشد نکرده است و این موضوع می‌توانند یکی از مهم‌ترین علل دزدی در نوجوانان باشد. نوجوانان معمولا درک درستی از عواقب کار خود ندارند و این موضوع می‌تواند در اقدام به دزدی در میان آنان موثر باشد.

برای نشان دادن قدرت خود

عصیان‌گری و لجبازی در مقابل والدین، یکی از رایج‌ترین چیزهایی است که در میان نوجوانان رخ می‌‌دهد. خیلی از اوقات نوجوانان برای اینکه بتوانند قدرت خود را به والدین نشان دهند و در برابر آنان قد علم کنند، دست به دزدی می‌زنند. این رفتار معمولا زمانی رخ می‌دهد که والدین کنترل‌گر باشند و قوانین خانه بیش از اندازه سخت‌گیرانه باشند.

برای تخلیه هیجانات

سن نوجوانی، اصولا سنی است که نوجوان در آن انرژی و هیجان زیادی دارد و همیشه به دنبال راهی است که این هیجان را تخلیه کند. تخلیه هیجانات از هر راهی برای نوجوان لذت‌بخش است و همین باعث می‌شود که نوجوان دست به رفتارهای پرخطر بزند. دزدی یکی از همین رفتارهاست که نوجوان برای لذت و تخلیه کردن خود، ممکن است به سراغ آن برود، بی‌آنکه به عواقب آن توجهی نشان دهد.

حواس‌پرتی از احساسات دردناک

نوجوانان معمولا بسیار عاطفی‌تر نسبت به سنین دیگر هستند و گاهی ممکن است دچار احساسات دردناکی شوند. این احساسات دردناک خود می‌توانند علل و ریشه‌های بسیاری داشته باشند و یکی از آن‌ها علل دزدی در نوجوانان، اما زمانی که نوجوان نمی‌تواند به درستی با این احساسات دست و پنجه نرم کند، به سراغ کارهایی می‌رود که بتواند موقتا آن‌ها را آرام کند و حواس خودش را پرت کند؛ دزدی یکی از همین کارهاست.

احساس نیاز به توجه

یکی از علل دزدی در نوجوانان، احساس نیاز آن‌ها به توجه است؛ نوجوان‌ها دزدی می‌کنند تا بتوانند توجه افراد به خودشان جلب کنند. دلیل این احساس نیاز به توجه، می‌تواند عدم گرفتن توجه کافی از جانب والدین باشد؛ گاهی نیز ممکن است علل دزدی در نوجوانان و جلب توجه، حسادت به خواهر و برادر یا دیگر همسالان باشد. در صورتی که نوجوان بخواهد دیده شود و دوست داشته شدن را توجه کند، ممکن است با دزدی کردن توجه دیگران را به خود جلب کند.

آسیب‌های روحی یا تروماهای قدیمی

نوجوانانی که در کودکی خود مبتلا به ASD یا ADHD بوده‌اند، مورد سواستفاده قرار گرفته‌اند یا ضربات روحی سنگینی را تجربه کرده‌اند، بیشتر احتمال دارد که دچار دزدی شوند. چنین تروماهایی یک حس فقدان و از دست دادگی را در افراد به وجود می‌آورند و افراد برای انتقام یا برای جبران آن فقدان، دست به دزدی می‌زنند؛ به عبارت دیگر، دزدی کردن را حق خود می‌دانند و آن را به این صورت توجیه می‌کنند.

مشکلات روانی یا رفتاری

اختلالات روانی و مشکلات رفتاری از جمله اختلال شخصیت مقابله‌ای یا اختلال شخصیت مرزی، از جمله دلایل علل دزدی در نوجوانان است. مطالعات بسیاری نشان داده است که افرادی که نشانه‌های این اختلالات در آن‌ها دیده شده است، بیشتر در معرض این احتمال قرار دارند که روزی دست به دزدی بزنند. معضلات شدیدتری همچون اختلال دوقطبی، افسردگی یا اضطراب شدید را نیز می‌توان از جمله این دلایل دانست.

پیشنهاد مطالعه: شغل های تابستانی برای نوجوانان

چطور با دزدی در نوجوانان برخورد کنیم؟

همان‌طور که پیش‌تر نیز به آن اشاره کردیم، دزدی در میان نوجوانان بسیار شایع است، اما این موضوع دلیل بر آن نمی‌شود که آن را کوچک بشماریم و نادیده‌اش بگیریم؛ برعکس، اگر نوجوانان را حین ارتکاب دزدی دیدیم یا اینکه بعدا متوجه آن شدیم، باید آن را جدی بگیریم. در زمان برخورد با نوجوانی که دزدی کرده است، بهتر است نکات زیر را در نظر بگیرید:

واکنش افراطی نشان ندهید

عصبانی شدن، ناسزا گفتن، داد و بیداد کردن یا هرگونه رفتار تهاجمی دیگر، هیچ کمکی به شما نخواهد کرد؛ برعکس، ممکن است باعث بدتر شدن اوضاع شود و نوجوان را بیشتر تحریک کند. در چنین مواقعی بهتر است که آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید که با فرزند نوجوان خود به صورت منطقی صحبت کنید؛ علت این کارش را جویا شوید.

اجازه دهید نوجوان با عواقب کارش روبه‌رو شود

زمانی که نوجوان را در حین ارتکاب دزدی مشاهده می‌کنید یا بعدا از آن مطلع می‌شوید، باید اجازه دهید که امور به روند طبیعی خود پیش بروند و نوجوان با عواقب کاری که کرده است مواجه شود. در این موارد احتمالا کسی که مالش دزدیده شده است به دنبال حق خود خواهد بود و مچ نوجوان را خواهد گرفت. در این مواقع بهتر است که اجازه دهید نوجوان مسئولیت کار خودش را قبول کند.

به دنبال ریشه دزدی در نوجوان باشید

چنان که در بخش‌های قبلی نیز به آن اشاره کردیم، علل دزدی در نوجوانان بسیار زیاد است. بعد از اینکه از دزدی کردن فرزند خود اطلاع کسب کردید، بهتر است که به دلیل و ریشه انجام این کار باشید. حل مشکل از ریشه بدون شک می‌تواند راهکار بسیار کارآمدتری برای جلوگیری از رخ دادن مجدد چنین اتفاقی باشد.

الگوی فرزند خود باشید

اگر انتظار رفتار خاص را از جانب نوجوان خود دارید، بهتر است که اول از همه خودتان به آن رفتار پایبند باشید. اول از همه باید خودتان رفتاری که انتظار دارید را انجام دهید و نقش یک الگو را برای نوجوان خود بازی کنید. بعد از آن، رفته رفته خواهید دید که نوجوان رفتارهای خود را اصلاح کرده و به همان چیزی تبدیل خواهد شد که شما می‌خواهید.

زمان بیشتری را با نوجوان بگذارنید

دور افتادن نوجوان از خانواده و کمرنگ شدن صمیمیت پدر و مادر با نوجوان، می‌تواند او را به سمت دزدی یا دیگر رفتارهای اشتباه سوق بدهد. در چنین مواقعی بهتر است که زمان بیشتری را با نوجوان خود بگذارنید و رشته صمیمیت خود را با او محکم‌تر کنید. سلامت روان نوجوان در گروی صمیمت او با خانواده، خصوصا با پدر است.

از یک متخصص کمک بگیرید

در نهایت، اگر هیچ یک از اقدامات بالا برای شما کارساز نبود، بهتر است که از یک متخصص کمک بگیرید. متخصصان رفتاری نوجوانان، بهترین انتخاب برای شما خواهند بود تا بتوانید مشکلات خود را با فرزندتان، به‌ صورت ریشه‌ای و برای همیشه حل کنید.

منبع 1، منبع 2