کارشناس بهداشت محیط

معرفی شغل کارشناس بهداشت محیط

تعریف شغل:

کارشناس بهداشت محیط عبارت است از مطالعه و برنامه ریزی در زمینه ارتقاء سطح بهداشت عمومی با استفاده از روش های فنی و تکنولوژی مناسب جهت بهسازی محیط و ارتقاء سطح سلامت افراد جامعه.

رسته یا گروه شغلی:

بهداشتی- درمانی

شرح وظایف و مسؤلیت های اصلی:

بازدید و بررسی وضع بهداشتی تأسیساتی که با بهداشت محیط ارتباط دارند. اجرای استانداردهای بهداشت محیط و رسیدگی به شکایات واصله در این زمینه، نظارت بر وضع بهداشتی مراکز توزیع و فروش مواد غذایی و انجام نمونه گیری از آن ها جهت آزمایش، شرکت و همکاری در مبارزه با اپیدمی ها و تأمین بهداشت محیط به هنگام بروز سوانحی مانند سیل و زلزله، همکاری و ارائه مشورت های بهداشتی به دستگاه های اجرایی، تدوین برنامه های آموزشی، بررسی احتیاجات و کمک به آموزش دانشجویان،اظهار نظر در مورد نقشه ها و طرح های مربوط به تأسیسات بهداشتی، انجام آزمایشات میکروبیولوژی و نظارت بر کلیه طرح های بهداشت محیط، مطالعه و بررسی روش های جدید عملیاتی به منظور بازده بهتر و تهیه دستور العمل های عملیاتی و آماری، نظارت بهداشتی و صدور دستورات بهداشتی در کارخانه ها ، تبدیل ضایعات و کنترل کیفی فرآورده های شرکت در تهیه بودجه و تنظیم کلیه امور مربوط به اداره کل بهداشت.

lsd[vh

مدارک تحصیلی مورد نیاز:

لیسانس و فوق لیسانس ترجیحا در یکی از رشته های بهداشت محیط، مبارزه با حشرات، بهداشت عمومی، بهداشت صنعتی و علوم آزمایشگاهی و…

شرایط محیط کار:

فضای سر پوشیده یا سرباز

وسایل و ابزار مورد نیاز برای انجام دادن کارشناس بهداشت:

وسایل مهندسی جهت طراحی، تصفیه آب، فاضلاب و کنترل آلاینده های  هوا

 خصوصیات جسمانی و توانایی های بدنی لازم:

سلامت جسمانی، توانایی بدنی لازم جهت انجام مأموریت ها و سفرهای شغلی، هماهنگی دست و پا و سرعت عمل.

معلولیت های بی اثر در انجام دادن شغل:

با معلولیت یک چشم و یک گوش فرد می تواند در این شغل انجام وظیفه نماید.

خصوصیات روانی و توانمندی های لازم:

هوشمندی و قدرت درک بالا، دقت و تمرکز حواس، خلاقیت و ابتکار، توانایی رهبری و مدیریت.

رغبت های مورد نیاز برای انجام دادن شغل:

علاقه به بهداشت مردم و محیط زیست و علاقه به کار با داده ها.

ویژگی های شخصیتی( عاطفی،اجتماعی و رفتاری) لازم:

عاطفی، توانایی سرپرستی، نظارت و رهبری فعالیت ها، رفتار اجتماعی مطلوب، سازگاری با دیگران، قدرت تجزیه و تحلیل و قضاوت.

محل های اشتغال و استخدام:

محل های استخدام دولتی، کلیه واحدهای بهداشت محیط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان های آب و فاضلاب، شهرداری ها، ادارات مسکن و شهرسازی و محل های استخدام خصوصی شامل کلیه شرکت های مهندسان مشاور در زمینه بهداشت محیط زیست است.

جنبه های مالی و حقوقی:

در بخش های دولتی تابع نظام هماهنگ پرداخت حقوق و مدرک تحصیلی است. همچنین با انجام مأموریت ها و عملیات میدانی به حقوق و مزایای افراد افزوده می شود.

شرایط ارتقاء:

شرایط ارتقاء با ادامه تحصیل در مقاطع مختلف مانند فوق لیسانس و دکتری امکان پذیر است.

ارتباط های شغلی:

کلاً فعالیت های بهداشتی از جمله بهداشت محیط با دیگر مشاغل به ویژه مشاغل وابسته به تهیه، توزیع و فروش مواد غذایی و محیط زیست ارتباط دارد و بایستی جهت داشتن راندمان قابل قبول با دیگر مشاغل و سازمان ها هم ، هماهنگی لازم را داشته باشد.

مطلوبیت ها و محدودیت ها:

مطلوبیت های کارشناس بهداشت محیط:

خدمت به سلامت مردم، بهداشت جامعه و محیط زیست.

محدودیت های کارشناس بهداشت محیط:

برای خانم ها در بعضی قسمت ها محدودیت وجود دارد و برای افرادی که آشنایی به عملیات میدانی نداشته باشند، مشکل آفرین خواهد بود.

اتحادیه،انجمن و تشکیلات حرفه ای وابسته به شغل:

انجمن متخصصان محیط زیست ایران، انجمن بهداشت ایران، انجمن کوهستان

آینده شغل:

 به دلیل مشکلات مربوط به محیط زیست در آینده نه چندان دور، این شغل یکی از مشاغل مورد نیاز خواهد بود.

مراحل و جریان یک روز عادی برای شغل:

بستگی به محیط شغلی دارد.می تواند از بازدید و بررسی وضع بهداشتی تآسیسات کارخانه ها و صدور دستورات بهداشتی و نظارت مراکز توزیع و فروش مواد غذایی، انجام آزمایش های میکرو بیولوژی تا نظارت بر کلیه طرح های بهداشت محیط و….را شامل شود.

محل و راه های کسب اطلاعات بیشتر درباره شغل:

 مراجعه به دانشکده های پیرا پزشکی و مصاحبه با استادان و دانشجویان این رشته.

توصیه و پیشنهاد های لازم برای داوطلبان ورود به این شغل:

لازم است افراد آشنایی کامل با مراحل انجام کارهای بهداشتی و محیط زیست از جنبه های نظری و عملی پیدا نمایند و علاقه وافری به سلامت انسان و حفظ محیط زیست داشته باشند.